Historia edycji

pozwoli pani że się zachwycę wciąż młodą aurą rudych jej włosów móc się napawać bez ograniczeń czy nazbyt wiele żądam od losu   wchłaniać te twoje cud-październiki zarumienionych klonów jarzębin lecz czy jest prawdą że nie chcesz z nikim dzielić miesięcy późnojesiennych   przecież zaledwie skończył się wrzesień bliżej o pani jest ci do lata może nadzieją choć się nacieszę lecz proszę nie mów że nie wypada   gronami raczyć się dojrzałymi gdy tak w nadmiarze kuszą i nęcą jak letnie słońca zdolne ożywić naszą niewczesną miłość jesienną   Andrzej Kędzierski

szewc w dziurawych butach chodzi, ale chce się coś zrobić.

śmierć to raczej bardzo osobista sprawa

O śmierci jednego z moich pradziadków opowiadano, że powiedział: - Dajta mi czystom koszule i zawołajta wszystkich. Będę umierał.  Gdy cała rodzina zebrała się przy łóżku, podzielił majątek i umarł.   Dzisiaj ludzie umierają przeważnie wśród obcych, w obcych sobie miejscach.   Pozdrawiam.

jak strunę gitary napinam swoje życie kołdra zawsze za krótka zbyt ciasne buty: nie zajdę daleko kiedyś pęknie eksplodując głuchym dźwiękiem