Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Patorap*

Father Punguenty
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Father Punguenty

Father Punguenty

Opublikowano
Opublikowano

Kiedy ziomem byłem małym, propagandą już śmierdziałem.

Dziś skończyła się udręka i nie śmierdzi nawet ręka,

jednak mimo, ciągle czuję, jak przez okno zalatuje,

wali z rana do wieczora, rzeczywistość z dyfuzora.

Przeciążone wszystkie druty, ja po prostu...robię budyń,...robię budyń.

Przeciążone wszystkie druty, ja po prostu...lubię budyń,...lubię budyń.

 

Blond sąsiadka ma już gacha, przecież niezła w sumie lacha.

Coś do niego ją przyciąga - i nie mówię, że do drąga.

Rudy spiker znów coś gdera, a mnie bierze wciąż cholera.

Ktoś porzucił w kuchni skręta, może dla mnie to zachęta ?

Przeciążone wszystkie druty, ja po prostu...robię budyń,...robię budyń.

Przeciążone wszystkie druty, ja po prostu...lubię budyń,...lubię budyń.

 

Ktoś lokuje swe uczucia, by się lała rzeka szczucia.

Kiedy szczucia nam nie stręczy, to się kutas z nudów męczy.

Ktoś się przecież w końcu wkurwi, będzie z wami szlus i kwita,

bo po władzę żeście poszli, nie dla Polski, lecz koryta.

Przeciążone wszystkie druty, ja po prostu...robię budyń,...robię budyń.

Przeciążone wszystkie druty, ja po prostu...lubię budyń,...lubię budyń.

 

Więc od Lisa do Rachonia, wszystko z nienawiści kona,

lecz gdy tęczę mi ktoś stręczy, to mnie każdy kolor męczy.

Jak mi mówią ciemne typy, lubią te stereotypy,

w których - taka ich podnieta - jak na chłopie jest kobieta.

Przeciążone wszystkie druty, ja po prostu...robię budyń,...robię budyń.

Przeciążone wszystkie druty, ja po prostu...lubię budyń,...lubię budyń.

 

Już Robespierre ziomek klawy pewną skłonność miał do kawy.

Kiedy wypił odrobinę, kazał stawiać gilotynę.

Dzisiaj, jeśli mam być szczery, nowe, kurwa, Robespierry.

Kują, wiozą na hot-doga, potem wrzucą coś na vloga.

Przeciążone wszystkie druty, ja po prostu...robię budyń,...robię budyń.

Przeciążone wszystkie druty, ja po prostu...lubię budyń,...lubię budyń.

 

A w Olsztynie, na Kortowie wszyscy mieli ostrą jazdę -

łysa 'szarża' plus posłowie - cztery kreski, osiem gwiazdek.

Mają świat swój zafajdany, wyciągają wciąż kasztany.

Polak - szarak i nie truteń - zawsze od nich bierze w dupę.

Przeciążone wszystkie druty, ja po prostu...robię budyń,...robię budyń.

Przeciążone wszystkie druty, ja po prostu...lubię budyń,...lubię budyń.

 

Błyszczy łeb pod Trybunałem, na włam pójdzie zgraja karków,

By oderwać wierną Julię, od pierogów oraz skwarków.

Może nawet sejfy puszczą, wpadnie paru mocnych panów,

wezmą fotel wraz z Adamem i powiozą na Arłamów.

Przeciążone wszystkie druty, ja po prostu...robię budyń,...robię budyń.

Przeciążone wszystkie druty, ja po prostu...lubię budyń,...lubię budyń.

 

A wódz Prezes tam - z powrotem, lata z kijem gdzieś za kotem.

Spał do grudnia na zapiecku, teraz miauczy po niemiecku.

Lecz gdy nawet zbankrutuje, bo się kamrat mu rozpruje,

każdy inny namawiany, kupi świnkę z porcelany.

Przeciążone wszystkie druty, ja po prostu...robię budyń,...robię budyń.

Przeciążone wszystkie druty, ja po prostu...lubię budyń,...lubię budyń.

 

Gwiżdżę też na Mateusza, kiedy bredził coś darach -

ty wpierdalasz kartoflaną, małże on na Balearach.

Bo gdy każdy się rozsiędzie, mocno siedzi na swej grzędzie,

by na koniec układanki, wyrwać dwie okrągłe bańki.

Przeciążone wszystkie druty, ja po prostu...robię budyń,...robię budyń.

Przeciążone wszystkie druty, ja po prostu...lubię budyń,...lubię budyń.

 

Wciąż kochanki, konkubiny i tipsiary oraz żony,

siedzą przecież w spółkach-córkach, zawijają tam miliony.

Jak się wkurwię, to na rympał pójdę razem z bratem gitem

i bankomat wyrwiem wspólnie, i już życie będzie w pytę.

Przeciążone wszystkie druty, ja po prostu...robię budyń,...robię budyń.

Przeciążone wszystkie druty, ja po prostu...lubię budyń,...lubię budyń.

 

Przyszły do mnie przyjaciółki, lecz do dupy takie spółki.

Do niczego to się nada, kiedy z babą razem baba.

Zaraz skończą się te kłótnie i lamenty oraz spory,

gdy ryczące pięćdziesiątki wezmą, wrócą na traktory.

Przeciążone wszystkie druty, ja po prostu...robię budyń,...robię budyń.

Przeciążone wszystkie druty, ja po prostu...lubię budyń,...lubię budyń.

 

Jakiś kolo, choć inżynier, pod płot przyszedł aż z Ugandy.

Lecz na krzywy ryj przekroczył i skamracił się do bandy.

Potem gdzieś na mieście krzycząc , że w zasadzie jest kobietą,

szarpał z ziomem się radośnie, wywijając tam maczetą.

Przeciążone wszystkie druty, ja po prostu...robię budyń,...robię budyń.

Przeciążone wszystkie druty, ja po prostu...lubię budyń,...lubię budyń.

 

Niechaj Unia da mi kaskę, bym w Madrycie wyrwał laskę.

A jak nie, to na zagrychę oraz piwo kopsnie dychę !

Chuj do dupy, tysiąc śledzi i śmierdzących jajek kopy -

Vivat cesarz Heliogabal - nowy patron Europy  !

Przeciążone wszystkie druty, ja po prostu...robię budyń,...robię budyń.

Przeciążone wszystkie druty, ja po prostu...lubię budyń,...lubię budyń.

 

Żaden Tuwim, Staff, poeta, nie rapował do kotleta.

I nie szukaj tu Asnyka - tylko piwo, sex, kobita -

i Szekspira, i Hamleta, gdy rymuję jak atleta.

Tam do chuja, z wielkim hukiem, wypełniłem właśnie lukę.

I nie będę chodził struty, chociaż duże wyszły gluty.

Ale chyba przeciążyłem, kurwa budyń przypaliłem,.... przypaliłem,....przypaliłem.

Ale chyba przeciążyłem, kurwa budyń przypaliłem,.... przypaliłem,....przypaliłem.

 

....jooooł !

 

* - dwa ostatnie wersy każdej zwrotki to refren

 

YouTube - wersja dla leniuchów (udźwiękowiona)

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

1

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Naram-sin
      AI kontra rodzice

      Przez Naram-sin · Opublikowano

      Tylko co ma do tego AI? AI będzie tak funkcjonować, jak ją zaprogramują ludzie, a ci oczywiście zrobią to zgodnie z jakimiś wzorcami. Pytanie - jacy to będą ludzie i w jaki sposób wychowani. A to, że koncepcje wychowawcze się zmieniają, nie ulega wątpliwości, odkąd potrzeby jednostki zostały postawione ponad potrzeby wspólnotowe. Sztuczna inteligencja nie stoi jednak w kontrze do czegokolwiek, odzwierciedla tylko bieżący stan rzeczy. Oparta (głównie) o modele językowe, operuje jedynie na systemie kodów i znaczeń. To my ją 'wychowujemy', jeśli można to tak nazwać,  ucząc pewnej struktury, odzwierciedlającej mniej więcej naszą logiczną percepcję, nasz aparat pojęciowy. AI nie rozumie rzeczywistości jako czegoś ciągłego, zmieniającego się pozostającego w ruchu, ewoluującego zrelatywizowanego, tylko jako zbiór stałych elementów, które zostały wprowadzone do bazy danych i w ich obrębie się porusza. A elementy te już wprowadza człowiek, który może być dobry lub zły, głupi lub mądry, mieć rozwiniętą wyobraźnię lub nie, rozległą lub wąską wiedzę.... No i trzeba jeszcze dodać, że AI jest - na razie - tworzona do realizowania określonych zadań, co pokazuje, że człowiek jednak chce pozostać wolny i zrzucić na nią to, czego wykonywanie go ogranicza. Odszedłem trochę od tematu, a zmierzałem do tego, że AI będzie w stanie 'widzieć' różnice', o których piszesz, jeśli tego zostanie nauczona.  Chyba, że chcesz powiedzieć, że sam czujesz się trochę taką sztuczną inteligencją, bezdusznie programowaną do pełnienia określonych funkcji  narzuconych przez zewnętrzny, techniczny plan, a nie dzieckiem wychowywanym do samodzielnej realizacji siebie, w zgodzie z tym, czego AI jeszcze nie posiada (wolna wola, samoświadomość).
    • Naram-sin
      Limajno

      Przez Naram-sin · Opublikowano

      Na pierwszy rzut oka ma to być coś sonetopodobnego. Ale popłynęłaś po tym jeziorze... w szuwary, Środki artystyczne zostały dobrze dobrane. obrazy są plastyczne, żyjące, z łatwością poddają się wizualizacji. Tymczasem forma sprawia wrażenie bardzo nieudolnie skleconego pancerza, w którym wiersz się dusi i dogorywa, a to przez nienaturalne inwersje, a to przez brak rytmu, a to przez pokracznie poprzekręcaną gramatykę. W ten sposób od razu pokazujesz czytelnikowi wszystkie słabe miejsca, gdzie nie umiałaś sobie do końca poradzić z językowym budulcem. Niech będzie to zwykły, wolny wiersz, który uwolnisz z tego stylistycznego żelastwa, a jeśli koniecznie upierasz się przy sonetach, to trzeba więcej treningu, bo tu już 'intuicyjnie' się nie da.
    • Naram-sin
      lirycznie

      Przez Naram-sin · Opublikowano

      Kluczowe pytanie - co to znaczy 'lirycznieć'?  Życie staje się poezją, to oczywiście wynika samo z siebie, ale interpretacja utworu musi wyjść poza zwykłe ubarwianie, upiększanie. Wpisanie wspólnie przeżywanego czasu w wiersz zdefiniowany jako określona struktura, ma charakter o wiele bardziej brzemienny w skutki. Liryka jest przede wszystkim poszukiwaniem formy dla emocji, a jakie to ma konsekwencje dla bohaterów lirycznych? Jeśli ich doświadczenia zostaną przeniesione w rzeczywistość metafor, wówczas okaże się, że współdzielenie codzienności jest zarazem tworzeniem jej tak, jak poeta tworzy swoje dzieło - budowaniem sensu (życia) poprzez indywidualizację tego, co ogólne i nieokreślone. Np. we fragmencie ze sklepem - wszyscy tam robią zakupy, ale dla bohaterów nie jest to zwykłe wyjście do sklepu, bo liryka tak manipuluje percepcją, aby mieli poczucie, że chodzi o coś zupełnie innego. Realność staje się umowna,  jej poszczególne elementy mają być tylko nośnikami czegoś, co istnieje jedynie w świadomości i  osób mówiących w wierszu. Upraszczając - lirycznieć to budować rzeczywistość i kod, który ją na nowo zdefiniuje (niekoniecznie werbalny), zgodnie z tym, jak w niej chcą funkcjonować bohaterowie wiersza, czy jak to sobie - wspólnie - wyobrażają.
    • Naram-sin
      Gołębie

      Przez Naram-sin · Opublikowano

      Zastanawiająca przypowieść, w której prosta obserwacja przechodzi w trafną ekstrapolację. Gwarowa 'śleboda' dodaje wierszowi ciekawego smaku.
    • Naram-sin
      Zapomnienie grobem przeszłości

      Przez Naram-sin · Opublikowano

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Porażająco głęboka refleksja na tle nieistotnej reszty.   Ale dam lajka, bo moc tej cząstki rekompensuje wszystko inne.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...