Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Słońce

Agnieszka Charzyńska
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Agnieszka Charzyńska

Agnieszka Charzyńska

Opublikowano
Opublikowano

Przez chmury rubinowe, boleśnie spuchnięte

I przez obłoki żalem spęczniałe daremnym,

Przez welony szarości – nad miastem rozpięte

I niby krwią przesiąkłe – sadzy haftem ciemnym

 

Wejrzeniem zadziwionym patrzy słońce rude

Na domów i pałaców – istnienia rozdarte,

Złamane kości katedr – kiedy brakło cudu

I krypty –  łopatami wybuchów otwarte

 

I  kryje złote oczy za mglistą woalką,

Wzrok odwraca od dzieła – ognia i zniszczenia,

Od tej pod stosem cegieł– nadpalonej lalki,

 

Zgubionej rękawiczki – w kolorze cierpienia.

Zaś niebo na ten cmentarz – co dziełem żywiołu

Gęsto roni łzy ciężkie – o barwie  popiołu…

 

 

 

 

 

7
Łukasz Jasiński

Łukasz Jasiński

Opublikowano
Opublikowano

Sonet, niepotrzebne są myślniki, wystarczą przecinki...

 

Przez chmury rubinowe, boleśnie spuchnięte

I przez obłoki żalem spęczniałe daremnym,

Przez welony szarości nad miastem rozpięte

I niby krwią przesiąkłe - sadzy haftem ciemnym.

 

Wejrzeniem zadziwionym patrzy słońce rude

Na domów i pałaców, istnienia rozdarte,

Złamane kości katedr - kiedy brakło cudu

I krypty łopatami wybuchów otwarte.

 

I kryje złote oczy za mglistą woalką,

Wzrok odwraca od dzieła: ognia i zniszczenia,

Od tej pod stosem cegieł nadpalonej lalki,

 

Zgubionej rękawiczki w kolorze cierpienia,

Zaś niebo na ten cmentarz - co dziełem żywiołu

Gęsto roni łzy ciężkie o barwie popiołu…

 

Poprawiłem trochę w sensie formalnym...

 

Łukasz Jasiński 

 

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • andreas
      zmyślanka

      Przez andreas · Opublikowano

      @Alicja_Wysocka Bo poezja to właśnie zmyślanie, że zacytuję Sztaudyngera:   Apel do poetów   Nie nazywajcie rzeczy po imieniu, lecz po marzeniu, śnieniu, niespełnieniu.   Pozdrawiam Alicjo i zmyślaj tak dalej.
    • Domysły Monika
      Eteryczna

      Przez Domysły Monika · Opublikowano

      @Leszczym Głuchy jak pień to Ty nie jesteś, toć lubisz posłuchać dobrej nuty masz podobny gust muzyczny do mnie. Wiesz, czasami wystarczy jeden singiel, by o nim z kimś przegadać, bo może to mieć wpływ na kolejne 14. 'Zabawę' (oj, chyba to poważnie) z muzyką uważam za kawał dobrej roboty.  Za toć - wybacz lubię czasami pobawić się słowem

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

         
    • andreas
      Och proszę pana

      Przez andreas · Opublikowano

      och proszę pana te pańskie wiersze to moje noce i moje sny gdy dzień się kończy nieraz już tęsknię by sama z nimi po zmierzchu być mnie niepotrzebny jakiś Spinoza czy Schopenhauer lub nawet Kant bo pan potrafi w najprostszych słowach jak nikt wyrazić mój mały świat całkiem maleńki po prostu tyci a przecież taki też można mieć często dotyka pan moich myśli które ukrywam jak wielki grzech teraz motylem i ciepłym wiatrem frunie pan do mnie znad letnich pól i tak mi dobrze że zaraz zasnę jutro do wierszy powrócę znów  
    • Vampire Fangs
      Miłośnik księżyca

      Przez Vampire Fangs · Opublikowano

      mama mówiła mi że anioły są w niebie nie widziałem żadnego przez teleskop tylko gwiazdy błyszczące jak złoto gdybym je zebrał byłbym bogaty   ktoś dla zabawy połączył je sznurkami tworząc konstelacje migoczących kropek widziałem w obserwatorium ten teatrzyk marionetki tańczyły zawieszone nad nami   warto w magiczną noc zobaczyć niebo dać się porwać zaczarowanej chwili sprawiającej że księżyc świeci dla ciebie uśmiecha się z zadartym jak sierp nosem   najbardziej lubię moją szklaną kulę zamknięte w kulistej przestrzeni komety z długimi warkoczami tańczą w świetle księżyca
    • Alicja_Wysocka
      zmyślanka

      Przez Alicja_Wysocka · Opublikowano

      więc mówisz, że tak lubisz ważki, myślałam długo skąd się biorą być może są siostrami tęczy, w ten sam się przecież stroją kolor zaś, zakochany wiatr, gdy wzdycha przecudnym staje się motylem całuje wtedy wszystkie kwiaty jakby świat przepaść miał za chwilę, a gdy przypadkiem zbraknie kwiatów wtedy dziewczętom targa włosy, na końcu wiąże się w kokardę - na tym zmyślania będzie dosyć

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...