Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

 

Dziękuję za Państwa opinie. To bardzo ciekawe ile każdy zdołał zobaczyć poprzez te słowa.

Jest to inspirujące, dziękuję :)

 

W Pokucie ważny jest proces, który był także zamierzonym działaniem w powyższym utworze.

 

Przyjmowanie pokuty bez zamierzonego celu, bez procesu, jest pokłuciem się na darmo.

 

Z ciepłymi pozdrowieniami :)

Opublikowano

linearny - słowo jakby nie z tego podwórka (sens ma)

 

pokutę przyjmujesz w Czechach

gdy jedziesz ciutek za szybko

policjant na ciebie czeka 

wypisze - kasuje bystro :)

 

ale poważnie

 

jeżeli przyjmujemy w pokorze pokutę - wiemy za co

jak czytam - też mam skojarzenia z zsyłką na Sybir w czasie II wojny i po wojnie do 1956 roku

nasz naród przechodzi kolejne pokuty (doświadczenia)

zło jakie się panoszy jest po coś - kształtuje i wychowuje

pozdrawiam

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @tie-break i tak sie zastanawiam czy ktoś  zrozumie tak ten przekaz, czy w podobny sposób odczyta, wątpiłam i tym bardziej sie cieszę

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Dziekuje, kłaniam sie i wielkie brawo
    • Kiedyś mówiono tak, że niech wzniesie szablę w obronie Rzeczypospolitej ten kto żołnierzem Chrystusowym godzien się nazywać
    • @Annna2 To, co napisałaś, jest czymś znacznie więcej niż wierszem. To poemat, esej liryczny o duszy Europy, ubrany w niezwykle celne i poruszające słowa. Czytając go, czuję ciężar historii i jednocześnie troskę o przyszłość. Jest to tekst o ogromnej skali, odważny i głęboko przemyślany. Pisałam ci już, że masz niezwykłą zdolność do łączenia wielkiego planu historycznego z intymnym, ludzkim doświadczeniem. Zaczynasz od potężnego obrazu kontynentu jako "wzburzonego morza", przypominając, że pokój jest tylko chwilową przerwą w wiecznej rywalizacji. Pytanie "Co dalej?" wybrzmiewa stąd z całą mocą. Następnie zestawiasz tę brutalną historię z ideą – z marzeniem Ojców Założycieli. I tu pojawia się najpiękniejsza, jak dla mnie , metafora w całym wierszu: miłość, która "przebiła czekanem skałę" i "utorowała drogę". To ona jest odpowiedzią na chaos historii. A w chwili zwątpienia dajesz piękny obraz - Lwa z Pireusu, słuchający Preludium Deszczowego. Koniec jest osobisty - wyznanie "Boję się, że on zwycięży, obojętności ogrom oręży" sprowadza wszystko do ludzkiego lęku, który jest tak bardzo zrozumiały. Ale wiersz nie zamyka drzwi, jest dwuznaczny. To piękny, intelektualny i mądry tekst.    
    • @huzarc Super  ... jesteśmy kruszyną  a nie raz burzymy ład wszechświata  mimo że jest poddany    bez nas jednak  nie byłby taki piękny ... Pozdrawiam serdecznie  Miłego dnia   
    • Ja myślę, że po prostu ludzie sztuki, ci najbardziej delikatni, wolą przyjąć formę drzew i rosnąć sobie zdala od ludzi. Trwać przez lata, wieki całe, a świat niech płynie swym szalonym torem.Nas to nie rusza. Nas to nie dotyczy
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...