Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

@Sylwester_Lasota …ważny temat, ale zahaczony w oczywisty sposób; tak, rekwizyty zostają, tutaj - ich zasób jest bardzo przewidywalny, pantofle, szafy, smuteczki i niemoc w ostatniej drodze - nie rozumiem po co pisze się o rzeczach  oczywistych, nie chcąc rzucić na nie zupełnie nowego światła, bądź nie ująwszy przekazu w z  jakimś oryginalnym impulsem . 
Czy dla przepracowania własnego bólu ( to już zrozumiem; bo wówczas w zaistniałe fakty, po prostu trudno uwierzyć i jest potrzeba, by je powtarzać wciąż i wciąż).

Autor jednak odwołuje się w tekście do religii chrz. jakaż to więc przepaść i zaskoczenie, skoro wierzący całe życie się do momentu przejścia ( z różnym skutkiem ) - przygotowują, dlaczego więc taka niekonsekwencja ?

 

tekst poprawny i nieodkrywczy, ale pewnie potrzebny,

 

pozdr.

 

 


 

 

 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

czy stajemy nad przepaścią 

czy wkraczamy w nowe życie

jednym tam nie będzie łatwo

inni biegną już w zachwycie

 

ci nieliczni co wrócili

by świadectwo nam przekazać

powtarzają moi mili

w innych życie tam wymiarach

 

nic nie boli człek nie kwęka

latek zawsze ma trzydzieści

ziemska znika gdzieś udręka

i się ponoć wszystkim szczęści

:))))

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Nie przywiązywać się do rzeczy, do miejsc, do ludzi, do rytuałów... wtedy chyba łatwiej się odchodzi.

 

Pozdrawiam.

 

 

 

Tak, jesteśmy ślepi jak mrówki, które opowiadają sobie o słońcu.

 

Pozdrawiam

 

 

 

 

Bardzo dziękuję.

 

Pozdrawiam

 

 

 

A ja nauczyłem się, że nie ma "rzeczy oczywistych". To co dla nas jest oczywistością, niekoniecznie musi być oczywiste dla innych. To samo dotyczy postrzegania świata. Żyjąc w zamkniętym kręgu, możemy utwierdzić się w przekonaniu, że cały świat (a właściwie jego odbiór) wszędzie wygląda tak samo, a tak przecież nie jest.

Wyrwa - przepaść - pustka pozostaje często po kimś, kto odszedł.

A po co się pisze? Choćby dla takich komentarzy.

 

Pozdrawiam

 

 

 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dziękuję.

 

Pozdrawiam

 

 

 

 

Dziękuję.

Dokładnie tak jest.

Wyrosłem w społeczności, w której odejście kogokolwiek z niej było zawsze wstrząsającym wydarzeniem. Dzisiaj żyję w świecie, w którym obserwuję spłycanie i odpychanie na jak najdalszy plan tematyki śmierci. Powiedziałbym, że nawet jej uprzemysłowienie. To jest naprawdę ogromny kontrast.

 

Pozdrawiam. 

 

 

 

 

Dziękuję Jacku za obecność, wiarę i Twoje rymowane komentarze.

 

Pozdrawiam.

 

 

 

Wspóczuję.

 

Dziękuję.

 

Również pozdrawiam.

Edytowane przez Sylwester_Lasota (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@Sylwester_Lasota

 

Nie wierzę w oczywistość - to myślenie deterministyczne, mechanistyczne.

 

wierzę w Opatrzność, wspomaganą wiarą.

 

a co do ideałów i praktyki - zawsze bywają standardy wysokie i płaska powszechność , co znaczy , że :

 

do tych pierwszych powinnismy się piąć w górę, bo stworzyły największą sztukę w historii i najwyższą kulturę ( mówię o chrześcijaństwie)

 

ale też nie znaczy że gdy ich brak, nie powinniśmy próbować dostrzec człowieka, uszanować choćby prostego.

 

Ale odróżniam też tych, którzy ze swojego człowieczeństwa zrobili zwierzęcość - próba wyciągnięcia szlachetności z ugoru - będzie  bezsensowna, bo wystarczy im chleb i igrzyska. 
 

 

pozdr. 
 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...