Nieodgadniona

[Dekaos Dondi]

przytul obraz nim lustro rozbijesz

czeka na ciebie w srebrnej kołysce 

znalazłeś skrzydła co dawno zgubiłeś

by znowu szybować nad łąki czyste

wciąż pustą kartkę gdzie krawędź rani

białym wilgotnym pomaluj śniegiem

zauroczona złudnym balsamem

w nieświadomości troski zabierze

na pięciolinii nut przebudzenie

tam gdzie ostatnio dżwięki uśpione

czy znowu zabrzmią orkiestra zagra

nieodgadnioną jeszcze symfonię

 

[agfka]

Ładnie. Taka nieodgadniona symfonia to może następna 

Jana A P. Kaczmarka, którą pisze.

Pzdr. 

 

[Dekaos Dondi]

@agfka ↔Dzięki:)↔Bardzo ładna myśl. Pełna nadziei:)↔Pozdrawiam

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

:)