Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Znowu zaczęły swój taniec

Waldemar_Talar_Talar
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Waldemar_Talar_Talar

Waldemar_Talar_Talar

Opublikowano
Opublikowano

swój dom sprzątając myśli

zmiótł na szufelkę i

wyrzucił do kosza

 

potem usiadł  spokojnie i

o niczym nie myśląc 

delektował się życiem

 

ciesząc się z ciszy która

w głowie zapanowała

lecz nie na długo

 

bo znowu zaczęły  swoje

szepcząc idź tu zrób

to i pamiętaj

 

nie jesteś już młody

więc więcej myśl

nie bój się tego 

 

2
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Pan Ropuch
      potrzeba potrzeb

      Przez Pan Ropuch · Opublikowano

      byłem głodny czterdziesci dni o wodzie  po troszkę po łebkach od szpilki znikał głód i nie dostrzegłem gdy nie było już go wcale   byłem spragniony trzy dni bez wody spierzłe usta a trwoga  spustynniała w sercu i rozum nie mógł móc już dalej   byłem bez milości bez pytań bez drogi zamumifikowany pustką byłem bez pragnień i nieludzki a wszystko pierzchało na sygnale          
    • Pan Ropuch
      tancereczka z pozytywką

      Przez Pan Ropuch · Opublikowano

      @jan_komułzykant strofa pierwsza zbałaganiła się bo oddechem tuż posprinterskim jest przerywana ;)    byłem w tej chwili cały biegiem... z trudem,  łapczywie - oddech pierś rosła do samej stratosfery   rozlałem się w tym momencie bez początku i końca przeciągnięciem cienciwy szybuje strzała w nieznane   pozdrawiam  ropuszy
    • MIROSŁAW C.
      Anna uosobienie zwycięstwa 

      Przez MIROSŁAW C. · Opublikowano

      @Dagmara Gądek nie trzeba było „ stać przy drodze do Berlina”;   To symbolicznie ( w tym czasie wszystkie drogi prowadziły do Berlina tak jak wcześniej do Rzymu)  Jak mawiał Józef Stalin : żołnierze armii czerwonej walczą bohatersko i muszą czasami, trochę sobie poswawolić...    Dziękuję. Pozdrawiam. 
    • Dagmara Gądek
      Mitomania

      Przez Dagmara Gądek · Opublikowano

      byłby potencjał tematu ( sama o burzach hormonalnych napisałam Chimeryki na PP), natomiast jako tekst…

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      ,no przykro mi, ale tekst jest baaaardzo  niezborny;   pozbawiony formy, zamysłu, jest jakby wysypem luźnych skojarzeń „ na temat”, ale z tych klocków trzeba, a może warto po prostu - ułożyć sens. Sam temat mitomanii, jest jednostkową kwestią psychologiczną, tutaj wyraźnie sprawców jest dwoje, a więc możemy i przypuszczać, że i tych burz hormonalnych jest więcej niż jedna ( bo do tanga trzeba dwojga), nawet do komedii międzyludzkich ;)), pozdr.  
    • Dagmara Gądek
      Anna uosobienie zwycięstwa 

      Przez Dagmara Gądek · Opublikowano

      Udane, mocno poruszające zmierzenie się z jednym z najtrudniejszych tematów - wplątania jednostkowego dramatu i hańby gwałtu - w wielką historię i ( i politykę )- wreszcie byli to oswoboditiele

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      , dobry wiersz.   przy okazji, nadmienię tylko kwestię oczywistą, że nie trzeba było „ stać przy drodze do Berlina”; czytałam o bestialstwie  krasnoarmiejców w podkrakowskich Niepołomicach, gdzie zgwałcono młodziutką matkę, jej trzyletnią córeczkę, mężczyznę / męża od razu zamordowano, a zarówno matce jak i dziecku - wykłuto oczy, aby nigdy nie rozpoznały sprawców…   

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...