Bóle wschodzącego słońca

[Leszczym]

żołnierz o zmęczonym wschodzie słońca
gruntownie sensownie powątpiewał we frazę
"mi strzelać nie kazano"
przecież tysiące kul świszcze na froncie
przecież przeżycie albo on albo ja; wyżywienie

Zatem strzelał
(nawiasem mówiąc mu akurat kazano)

I były na okoliczność dowody niezbite
w postaci wielorazowych sennych koszmarów
krzyki szlochy pełne rozpaczy po nocy
oraz zlane gorącym potem poduszki i poranki

I bolał
(roztrzęsione oczy widziały rozdzierane serca)

Że jak już się uspokoi, a w końcu kiedyś musi
nie będzie jak z ludźmi się ładnie przeprosić
że tamte zaświaty nigdy już mu nie wybaczą
rosły i rosły w nim trauma i czarna rozpacz.

Seranon, 26.04.2024r.
 

[MIROSŁAW C.]

@Leszczym Właśnie skończyłem czytać "Cichy Don" i to mi jakoś dobrze weszło... 

[Leszczym]

@MIROSŁAW C. @MIROSŁAW C. Aż wstyd przyznać że o Autorze ani książce nawet wczeßniej nie słyszałem ://

[Bożena De-Tre]

@Leszczym I trauma i czarna rozpacz będzie z nim przez pokolenia.Mocny i poruszający wiersz….naszpikowany „ znakami” jak …w tych czasach nic nie jest ciche bynajmiej.” Cichy Don” to już nie historia a czas zatrzymany.Pozdrawiam.

[Leszczym]

@Bożena De-Tre A tak coś mnie naszło na ciut mocniej... kiedyś sięgnę może, ale jest wielka lista...