Heinrich Heine - Na rozstajach będzie pogrzebany (Am Kreuzweg wird begraben)

[Andrzej P. Zajączkowski]

Na rozstajach będzie pogrzebany

Kto z własnej ręki był zgładzony;

Rośnie tam niebieski kwiat,

Kwiat nieszczęsnych potępionych.

Na rozstajach stojąc westchnąłem;

Noc była zimna, głos stłumiony.

Wolno kołysał się w blasku księżyca

Kwiat nieszczęsnych potępionych.   I Heinrich: Am Kreuzweg wird begraben Wer selber sich brachte um; Dort wächst eine blaue Blume, Die Armesünderblum’.   Am Kreuzweg stand ich und seufzte; Die Nacht war kalt und stumm. Im Mondschein bewegte sich langsam Die Armesünderblum’.

[andreas]

@Andrzej P. Zajączkowski

Dawniej samobójców grzebano poza cmentarnym murem. Ja, w każdym razie, swoje prochy każę rozsypać. Może pod tę jabłonkę, co słabo rodzi...

Pozdro.

[poezja.tanczy]

@Andrzej P. Zajączkowski

Potępienia, i te spadki

To tak zwane, nagłe wypadki

 

Jak zwykle, doskonały wiersz

 

Pozdrawiam miło,

M.