Poemat wyklęty

[Konrad Koper]

Uginała się podłoga.

Usiadłem na łóżku i okryłem ciało kocem. Czułem jak mnie uzależniają i usypiają. Na szczęście ocknąłem się.

Potem podszedłem do stołu, który prężył się. Leżący obrus patrzy i jest świadomy. A skromna serweta swoje wie.

Stojące łyżeczki rozmawiają, choć nie znam głuchej mowy. A ozdobiony czajnik bywa lirykiem.

W osobliwej komnacie poczułem się rzeczą.

 

 

 

 

 

Edytowane 20 Kwietnia przez Konrad Koper (wyświetl historię edycji)

[agfka]

Oj za dużo wierszy, za dużo ;-))

Gadający czajnik i para z kawą ;-)

Super :-)

[befana_di_campi]

@Konrad Koper Na taki krótki tekst aż sześć razy "się"? Korekta, subito!

[Konrad Koper]

@befana_di_campi Dzięki poprawiłem !! Będę uważał...