Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Alicjowanie


Rekomendowane odpowiedzi

 

ależ zapalił mnie kolega

 

i choć tu Kwiecia pod dostatkiem

 

poAlicjować jest potrzeba

 

pal diabli czarcią dziś zapadkę

 

 

 

 

 

 

 

Edytowane przez jan_komułzykant (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@jan_komułzykant Alicjowanie jak pączkowanie a kwiatów przecież nigdy w nadmiarze.Przeczyta zdanie, uśmiechem odpowie i zacznie się Alicjowanie.Po to są kwiaty i po to maj..Alicjo proszą.Już pora-:)Estetyczny Apel? Czy wyznanie? Dobry wiersz.Pozdrawiam wszystkich piszących..Bilans się zgadza Janku-:)Jacku fajny wiersz..

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Dzięki wszystkim

 

Alicjowanie się nie udało

skoro Alicji nie ma

być może słów było za mało

może zbyt małe gremia

 

a może czeka na wielką wenę

by w metaforach hasać

wyrazy w zwiewne piórka przemienić

w nitki babiego lata

 

czekać cierpliwie to pozostało

patrzeć jak świat się zmienia

Alicjowanie się nie udało

skoro Alicji nie ma

;)

 

@andreas Każdy temat dobry - czekamy

 

Pozdrawiam

 

 

Edytowane przez Jacek_Suchowicz (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Ojej, ale się wzruszyłam. Dziękuję za pamięć, jest mi niezmiernie miło.

Zaglądam do Was.

Z Tobą Jacku Suchowicz, to istne ale przemiłe utrapienie, trzymasz mnie przy życiu

(poetyckim) i nie dajesz zasnąć. Dziękuję Przyjacielu.

Cóż powiedzieć, nie mam nic na swoją obronę, chyba tylko tyle, że chęć mi się wypisała jak atrament, a zmuszać się nijak nie potrafię, no przepraszam.

Nie mam pojęcia czy i kiedy zmieni się coś w tym temacie, ponoć nadzieja umiera ostatnia, a ja nie mam z nią póki co, kontaktu.

Zostawiam serdeczności, nie żegnam się z Wami, nie zabieram tego co moje,

trwam w zawieszeniu darujcie...

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@Alicja_Wysocka Darowałam bo znam to uczucie „ zawieszenia” Ja czekam  z niecierpliwością już na to co „niby mi nie zależało” a jakoś się „ przyczołgało i trwa”-:)Wiosennego spojrzenia na to co wokół , za Oceanem i w nim..życzę Tobie Alicjo i Nam Wszystkim.Może to teraz Nasz czas?-:)Pozdrawiam od

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

  • 2 tygodnie później...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Świetne, naprawdę super. Ten żywogień... :)  Wiadomo, dzielić ludzi tylko na 12 kategorii to absurd. Jesteśmy tak różni... Mamy wszystkie planety w swoich kosmogramach w najróżniejszych konfiguracjach...Ponadto domy i inne aspekty. Cała masa zmiennych :) Jednak ten rdzeń... samo jądro... Pracowalam z osobą - zodiakalnym Lwem, która przy powierzchownym poznaniu nijak mi do Lwa nie pasiła... Okazało się, że ma aż 5 planet w Rybach :)  A więc ... cechy Rybie w pełnej okazałości :) i w kwadracie do Słońca... Jednak przy bliższym poznaniu ten Lew dawał o sobie znać, wychodził z Rybiego chaosu, złudzeń, uduchowienia, delikatności etc. i chciał być na pierwszym miejscu :) Jak król Lew :) Z kolei moja mama - z aktu urodzenia Koziorożec - a tu wesołość, towarzyskość, szczęśliwość mimo różnorakich trudności... Coś mi w tym nie pasowało:) Tajemnicę wyjawiła mi babcia, mówiąc, że tak naprawdę mama urodziła się na samym początku grudnia a nie stycznia (czyli jest jowialnym Strzelcem:)) ale zrobiono szacher macher przy rejestracji narodzin żeby rocznikowo była o rok młodsza - kiedyś czasami  tak robiono (jak się dało;)), zwłaszcza dziewczynkom :) Tak więc nasze zodiakalne Słońce zawsze ma dojście/wyjście by się z całą mocą zamanifestować w naszym życiu:) Pozdrówki 
    • Zbrodniarze zawsze pozostają zbrodniarzami, a jak mówią kryminalni z polskiej Policji - wracają na miejsce zbrodni, więc? Co by było, nawiązując do powyższych komentarzy odautorskich: gdyby nagle przejechali do mojego miasta i zaczęli mordować warszawiaków?   Łukasz Jasiński 
    • @Laura Alszer ... @Rafael Marius ...  dziękuję za ślady czytania.   @tetu ... za.. pyszna zabawa słowem.. dziękuję i miło, że wywołałam uśmiech... :) To prawda, Monika 'wbiła' się ze słowami bardzo dobrze.   Pozdrawiam Was.    
    • @Alicja_Wysocka   A to delikatnie całuję rączki...   Łukasz Jasiński 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...