Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

bolisz mnie


mam w sercu tak wielką ranę


że prawie nie mam serca




bolisz mnie


pali mnie każdy twój dotyk


nawet ten


piękny i czuły


pierwszy i czysty




bolisz mnie


nie zasnę dziś ani jutro


dziś ani JUTRO


bo nie ma jutra




bolisz mnie


ociemniałe oczy


nie widzą już światła




bolisz mnie


tak kurewsko zawzięcie mnie bolisz


i nie chcesz przestać


nie chcesz przestać!




bolisz mnie


życie sączy się ze mnie


nieznośnie powoli ?


powoli bo boli


szszszszszszsz?




bolisz mnie


przeraża


jałowość tego bólu




bolisz mnie


przynajmniej w tym bólu




jesteś

Opublikowano

Łezko..tak mi przykro,że cierpisz...boli mni to,jak wielki ogrom uczuć przemawia przez twój wiersz..niestety negatywnych..choć końcówka mnie zaksoczyła i to ona najbardziej mi się podoba:))Maleńka-wszystko będzie dobrze..:*pozdrawiam..
Jeśli chodzi o wiersz..nie moge go skrytykowac bo nie mamy prawa do krytyki niczyich uczuć..Bogiem nie jesteśmy...

Opublikowano

A mi się bardzo podobał,zarówno słowa "bolisz mnie" jak i cała reszta:)Lubie czytać wiersze w których wyrażane są "czyste" uczucia,a ten właśnie do takich należy.Ale boli mnie to,ze nie widze nic gdzie sie punkty oddaje na wiersze:P Pozdrawiam:)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Jeszcze coś: Nie wszystko, co proste, jest banalne. Czasem właśnie w tym najzwyklejszym placku, w uśmiechu dziecka, w mące na blacie i cieple kuchni - mieści się więcej poezji niż w setkach słów poukładanych na siłę. To nie banał - to codzienność, która wzrusza. A jeśli kogoś nie wzrusza - może to właśnie jego zmysły zasnęły, nie poezja.
    • @Marek.zak1 spróbuję to zmienić ale mając tylko jeden wers to trudne

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

       
    • A mi się przypomina szuflada od Tuwima :)   Julian Tuwim - Kwiaty polskie - fragment   Mój dom. Mieszkanie. Pokój. Biurko. A w nim (pamiętasz?) ta szuflada, Do której się przez lata składa Nie używane już portfele, Wygasłe kwity, wizytówki, Resztki żarówki, ćwierć-ołówki... Leży tam spinka, fajka, śrubka, Syndetikonu pusta tubka, Jakaś pincetka czy pipetka, Stara podarta portmonetka. Kostka do gry, koreczek szklany. Bilet na dworcu nie oddany, Szary zamszowy futeralik, Zeschły pędzelek, lak, medalik, Przycisk z jaszczurką bez ogona, Legitymacja przedawniona, Brązowe pióro wypalane Z białym napisem "Zakopane". Korbka od czegoś, klucz do czegoś, Lecz już oboje "do niczegoś" Słowem, wiesz, jaka to szuflada... A gdy jej wnętrze dobrze zbadasz, Znajdziesz tam małe zasuszone Serce twe, w gratach zagubione..."       Pozdrawiam :)
    • @Robert Witold Gorzkowski No tak, bo jedni i drudzy to chrześcijanie. Pozdrawiam
    • @Marek.zak1 Mówię tutaj o Ziemi Ruskiej dla której w XIX wieku ukuto termin Ruś Kijowska Ożeniony z siostrą cesarza bizantyjskiego Anną książę Włodzimierz I w 988 roku przyjął chrzest i uczynił z chrześcijaństwa wschodniego rytu oficjalną religię państwową. Panujący w latach 1019–1054 Jarosław I Mądryumocnił pozycję Kościoła Wschodniegona Rusi Kijowskiej. Stanowił on początkowo metropolię w składzie Patriarchatu Konstantynopola i to właśnie patriarcha ekumeniczny dokonywał konsekracji głowy ruskiej Cerkwi. Metropolita początkowo rezydował w Kijowie, następnie we Włodzimierzu, tymczasowo także w innych miastach. Chodziło mi o „Pomiędzy chrześcijan obrządku katolickiego i wschodniego” może nie do końca trafny skrót myślowy.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...