Przepis - zawsze się udaje.

[Zdzisław Kiedrowicz]

Weź szczyptę wspomnień, tylko niezbyt starych.
Dodaj tęsknotę, dosypuj garściami.
Wlej dwa tuziny bardzo świeżych łez.
Potem aromat, to może być bez.
Połącz to z pasją, pomieszaj namiętnie.
Słowem posypuj - dawkuj umiejętnie.
Porymuj trochę, aby nie za dużo.
Wałkuj, aż strofy dobrze się wydłużą.
Połóż na blasze. Rozpalaj natchnienie.
Gdy żar poczujesz, zaczynaj pieczenie.
Kiedy urośnie jak trzeba - gotowe.

 

Polej po wierzchu słodkawą polewą.
Po ostygnięciu podawaj.

Smacznego.

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Edytowane 4 Kwietnia przez Zdzisław Kiedrowicz (wyświetl historię edycji)

[jan_komułzykant]

Przy 'polewie' troszkę mnie zemdliło (nie przepadam), bo cni się później,

 

niczym zgaga i w melancholie człek popada, ale przepis smaczny

 

i całkiem sympatyczny :)

[Jacek_Suchowicz]

ja do przepisu podchodzę z umiarem

aby nie wyszedł przypadkiem zakalec

do ciasta dodam przeróżnych garść przypraw

zależy do czego ciasto wykorzystam

:)

[andreas]

@Zdzisław Kiedrowicz

Świetne.

[Kwiatuszek]

@Zdzisław Kiedrowicz Super przepis!!!! Podoba mi się:-) Pozdrawiam!