To może w szachy?

[Lidia Maria Concertina]

Oczami snu spoglądam na upał teksańskiej drogi

Może to Arizona? 
A może - lekkość życia? 
Zawsze gotowość w nogach,

zawsze - coś do ukrycia. 

 

Nie zatrzymywać się.
Biec dalej.
Od tej do tamtej minuty.
Nawet jeśli w drewniakach ...

Telefon, ale ... popsuty.

Nadstawiam ucha i ... 
żadnych dobrych wieści. 
Dlaczego zaklęcie nie działa?
Bóg?! 
Jutro, dość wcześnie rano. 

Konkretnie: "na piątą trzydzieści." 

Wahasz się przy drzwiach
Cały z krwi i kości. 
Muśnięciem moich galaktyk upewniam się, że pościsz. 

 

Nagle zrzucam skórę - sumienie gdzieś na plecach ... 

Przyciągam cię?
Nie. Mijasz mnie obok.
Całkiem, nie-całkowicie. 

Planszowa gra. 

Monopol. 

Ludo i kostki lodu. 
I deszcz absolutnej ciszy. 

Cymbałki i poker cherubów. 
Tak sobie to rozgrywam ... 

 

I kocham cię.

Bez powodu.

 

 

 

 

Edytowane 31 Marca 2024 przez Lidia Maria Concertina (wyświetl historię edycji)

[iwonaroma]

Superancko

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

[Giorgio Alani]

@Lidia Maria Concertina Jestem pod wrażeniem tego wiersza. Bardzo dobrze się go czyta. 

Pozdrawiam 

[andreas]

@Lidia Maria Concertina

Po każdym kolejnym czytaniu podobało mi się coraz bardziej.