Rainer Maria Rilke - Przy św. Wicie (Bei St. Veit)

[Andrzej P. Zajączkowski]

Chętnie staję przed katedrą starą;

Czuć tam pleśń i zgnilizny odory,

A wszystkie okna, wszystkie przypory

Mówią wciąż swoją gwarą.

 

Tam mury domu bogato zdobione

Uśmiecha się rokokowy erotyk,

A tuż obok wyciąga gotyk

Suche dłonie w modlitwie złożone.

 

Jasnym zda mi się teraz casus rei;

Przypowieść to z czasu dawnego:

Tu Ksiądz Opat - a obok niego

Dama dworu roi soleil.

 

Chodzi o Katedrę św. Wita w Pradze. I Rainer (1895):

Gern steh ich vor dem alten Dom;

wie Moder weht es dort, wie Fäule,

und jedes Fenster, jede Säule

spricht noch ihr eignes Idiom.

 

Da hockt ein reich geschnörkelt Haus

und lächelt Rokoko-Erotik,

und hart daneben streckt die Gotik

die dürren Hände betend aus.

 

Jetzt wird mir klar der casus rei;

ein Gleichnis ists aus alten Zeiten:

der Herr Abbé hier - ihm zuseiten

die Dame des roi soleil.

 

Edytowane 28 Czerwca przez Andrzej P. Zajączkowski (wyświetl historię edycji)

[poezja.tanczy]

@Andrzej P. Zajączkowski

aż się przeniosłem do tej katedry :)

 

Pozdrawiam miło,

M.