Moje przeklęte ramiona

[error_erros]

Na prawym - rajskie ptaki wspaniałe
Cierpliwie gniazdo wiją, by młode
Trzepotem pierwszym mnie poderwały,
Między chmurami wskazując drogę.

Lewe obsiadły półmartwe sępy -
W pazurów szale, w amoku dziobów
Sięgają oczu, bym szedł w odmęty
Bez marzeń innych niż bezczas grobu.

Pomiędzy: głowa - kula więzienna,
Ciężar, pod którym już tylko wzruszyć
Można przeklęte strony istnienia,
Kiedy po żadnej nie ma już duszy.

 

 

[Marek.zak1]

Taki trochę dr Jekyll i pan Hyde,a bezradna, uwięziona głowa targana miedzy dobrem i złem.  Bywa i to nierzadko. Pozdrawiam, a wiersz podoba mi się. 

[Wędrowiec.1984]

@error_erros Fajne. Już od starożytności, lewa ręka była nieczysta. Lewą się podcierano, na lewej układano się na sofach, lewą nie dotykano jedzenia, podczas gdy prawą jadano, czy podawano podczas przywitania. W utworze ten podział jest doskonale widoczny, tylko głowa ma już dość i generalnie nie wie, w którą stronę się obrócić.

[aff]

Te ptactwo i uwiązanie przypomina mit prometejski, gdzie dusza zastępuje odrastającą wątrobę. Coś jakby takiego ;) 

Ten po prawej pierwszy był w raju.

Prometeuszowi nie dane było raz umrzeć. 

Możnaby pięknie pobawić się w interpretacje.

[error_erros]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Mnie też się skojarzyło z Jekyllem i Hyde'm, ale już po napisaniu. Pasuje idealnie

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Moje inspiracje nie sięgają tak głęboko - są wręcz bezczelnie płytkie, bo punktem wyjścia był kreskówkowy motyw, w którym na ramionach bohatera pojawia się anioł z diabłem i namawiają go do obrania przeciwnych stanowisk ;>

Baw się, ile wlezie. Będzie mi bardzo przyjemnie

[error_erros]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dziękuję, to bardzo miłe!