Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

  • 2 tygodnie później...
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Też kiedyś tak uważałam.

A teraz te króciutkie cenię sobie najbardziej, nie przegadane.

 

Tak, pluskwiak brzmi niezwykle, chodzi o kowala bezskrzydłego - tramwajarza.

Barwinki często sadzi się na cmentarzach, gdyż takie niebieściutkie kwitnące symbolizują zmartwychwstanie, a pluskwiaczki te spożywają różne zbutwiałe roślinki i niesłusznie zupełnie budzą odrazę. Staram się jak mogę uświadamiać, że odrobina oddechu dla różnych żyjątek jest bardzo ważna, dzięki czemu rosną drzewa i odrobina kwiecia, dosłownie tylko moja kwatera jeszcze nie została całkowicie zabudowana w rzędzie innych.

 

WIELKANOCNE FITOFAGI

Judyta

poznały się tramwajarze

ach ta wiosna

znów w odcinkach

spod granitów przy kwitnących

melancholijnych barwinkach

 

są i miejsce tu zroszone

na parkiecie

czułych powiek

bylinami ogrodzone

gdzie przykuwa

kłódką człowiek

 

poznały się tramwajarze

ramą wiosna

lśniąc w odcinkach

gdzieś przy pętli zim im dobrze

jak guzikom — nie w walizach

 

jak na umór wciąż ruchome

punktualne

jak na święta

Artemisi Gentileschi

Barok marszczeń

— czy pamiętasz?

 

— czy pamiętam?

 

 

Kompozycyjnie i kolorystycznie rozdarcie tramwajarzy wyglądało by mniej więcej w ten sposób:

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Nie zabijajmy kowali bezskrzydłych, są piękne.

W ogóle, nic nie zabijamy!

To jest new age? - bez przesady.

Pozdrawiam 

 

 

Opublikowano

@agfka

A, o tego chodzi pluskwiaczka, znam, trzeba uważać żeby nie nadepnąć, bo to znaczy śmierć w męczarniach w przeciągu miesiąca (taki przesąd warto by wdrożyć poparty faktami ;)

 

Haiku mam jedno na razie, nazwałem je "błarzeczami" – "błarzecze", i liczę nie sylaby a głoski trwające, jak po japońsku. Super, dzięki za inspirę.

 

Pozdrawiam również :)

Opublikowano

A i któryś raz już oponujesz przeciw czemuś co nie mówiłem, jak to z niewymyśleniem tramwajarzy. Ciągle nie, nie i nie. Nie tylko Ty. Dzięki za zwrócenie uwagi, od dzisiaj nie pozwolę mówić do siebie "nie" :D

Opublikowano

@agfka

Jeden już jest, i podziękowania dla Ciebie, bo takiego czadu się nie spodziewałem, faktycznie świetna forma, napisałem o migoczącej podłodze w windzie, też jest taka w tramwajach itp, chodniki też mrugają :D

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Zegar urzeka melodyjką i odtworzoną dykteryjką, a dołączone jaskółki są bajką.  
    • myślę o tobie całym ciałem  o niej o nas dzień i noc   płynę za tobą całą sobą  bez przerwy na wytchnienie    świecę srebrem przegubów  otwartego pocałunku    z każdym oddechem uda nabierają drżenia  z każdym zbliżeniem usta czerwieni             
    • Gdybym miał wybierać po prostu nie urodziłbym się nigdy. No, ale gdybym jednak był zmuszony bo karma, przeznaczenie, jakiś bóg; wymyśl sobie powód; to zmieniłbym nie jedno, ale dwa wydarzenia ze swojego dzieciństwa. A już dalej poradziłbym sobie ze wszystkim. No, ale jednak się urodziłem, jednak doświadczyłem i wcale sobie nie poradziłem. Tak mi się kiedyś wydawało, że prę do przodu, że  będzie lepiej, ale życie po wielu latach kazało mi zweryfikować to "wydawanie się".  Gdyby te dwie rzeczy się nie wydarzyły, to...  Rozmyślania przerwała... cisza...  Głucha, niema i mroźniejsza niż arktyczne powietrze cisza.  Ostrożnie przesunąłem palec na spust Raka. Nie odbezpieczam, bo nigdy nie jest zabezpieczony. W tym świecie nie ma czasu na zastanawiania się i ostrzeganie kogokolwiek o intencjach; Albo ja, albo oni, albo zmutowana natura.  Nie otwieram oczu, bo noc jest tak ciemna, że nie widać nic na wyciągnięcie ręki. Staram się nie poruszyć pod plastikowym brezentem, żeby nie zaalarmować nikogo i niczego jakimś szelestem.  Leżę na prawym boku. To trochę niewygodnie, żeby pomóc sobie na czas bronią palną, ale kiedy leżę na lewym to słyszę bicie własnego serca... Taka ciekawostka.  Bardzo uważnie wsłuchuję się w ciszę. Jak to się stało, że nagle nie ma najmniejszego podmuchu wiatru?  Pieprzone zbiegi okoliczności. Nienawidzę tego bo wiem, że to początek kolejnych kłopotów. Zawsze jest tak samo, najpierw jest cisza albo w otoczeniu, albo w umyśle a później trzeba działać i to nie w rękawiczkach.  Jest!  Wyławiam delikatny szelest z głuchego mroku. To nie człowiek, ludzie są bardziej hałaśliwi, ale to wcale mnie nie uspokaja, bo na człowieka wystarczy jeden strzał z broni, ale nie na te bestie! Tak jakby wiedziały, że w smolistej ciemności nie da się celować...  Nie ruszam się. Czekam aż poczuję oddech na twarzy i ten cholerny smród...  Czekam...
    • i stale o tym zapominasz że przecież tutaj jesteś po coś "Panie to nie jest moja wina" dotykasz mnie swym ciężkim losem   pewno o Hiobie zapomniałeś swe dywagacje tocząc marne tylko przypomnę "bez Jego zgody z głowy najmniejszy włos nie spadnie"   pozdrawiam
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      odbieram jako jedną wielką metaforę rymy męskie sugerują że to może być piosenka   Pozdrawiam
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...