nikt

[alicja medine]

Gregor Samsa dotknął mej szyi
robaczywą łzą
wymilczał wszystko

 

płonące serce
i więcej drzwi ukrytych
trzymam teraz w klatce piersiowej

 

jak kilka drogocennych kamieni
ułożonych w stos-owny kształt
podnoszę dłoń do nieba

 

odnóża czasu jak tępe razy
śledzą moje oczy
kiedy patrzę w noc

 

Samsara posępna
wstydząc się oświecenia
pętli korytarze życia

 

zamieniłeś się w robaka
kiedy nikt nie patrzył
teraz patrzą wszyscy

 

martwy Kafka
na nowo pisze opowiadanie
coś go liże po policzku

 

w niebie nie chcą
takich głupich historii
wypierdalaj