Umrę w samotności

[Giorgio Alani]

Umrę w samotności

Lecz to dobrze

Nie będę musiał wysłuchiwać jęków i narzekań

Tych, co jeszcze żyją

 

Nie będę widzieć ich spojrzeń 

Pełnych ubolewania

Nad moim losem

 

Umrę w spokoju, w ciszy

Tak, jak się powinno umierać

 

Z godnością.

 

[Gizel-la]

Jak to ktoś kiedyś napisał: "człowiek rodzi się samotny i umiera samotny".

Czy tego chce, czy nie...

 

[beta_b]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Żal 

Foch

Ja chce (nie mam nic dla nich)

Ukarzę ich: poczucie wyższości.

 

No właśnie. 

 

?

(Godność jest w człowieku, czy w oczach innych?)

 

Moja interpretacja emocji z tych wersów, może są inne?

Pozdrawiam, bb

[aff]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Zawsze się umiera samemu.

Byłam, gdy umierała moja mama, ale jednak.. umiera się w samotności, choćby się chciało inaczej, to niemożliwe.

Minuta może być wiecznością, rok - chwilą.

 

Myślę sobie, że można chcieć samemu zostać w chorobie.

Taki znam przypadek, że osoba przewróciła się w domu (chciała zostać sama), złamała nogę i dotarła do niej straż dopiero po kilku dniach.

No i jakoś jednak ta osoba nie potestowała, gdy jej chciano pomóc.

(Niezbyt wiele to miało wspólnego z godnością).

[Giorgio Alani]

@beta_b Nie zgadzam się z twoją interpretacją, aczkolwiek dziękuję, że się nią podzieliłaś. 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Nie widzę tutaj żalu, lecz chęć ucieczki, samotności w ostatnich godzinach życia.

 

Jak dla mnie nie ma tu chęci ukarania kogokolwiek, lecz poczucie, że nie chce się patrzeć na smutek i żal (często sztuczny) innych ludzi, którzy i tak nie są już w stanie zmienić naszego losu, z którym się zresztą pogodziliśmy.

 

Odpowiedź: oba, aczkolwiek godność w oczach innych jest mniej ważna.

 

Pozdrawiam 

[Giorgio Alani]

Dziękuję @koralinek

[Dared]

@Giorgio Alani Umieranie to jest bardzo "osobista" przypadłość, dla żyjących chyba poza pojęciem