Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rainer Maria Rilke - Wieczorem tym jestem zmęczony (Abend hat mich müd gemacht)


Rekomendowane odpowiedzi

Wieczorem tym jestem zmęczony.
I tak cykam swymi zmysłami 
Drobne życzenia ze świerszczami.

 

Gdzie blady zakątek spłaszczony,
Białymi obrasta willami
Za splendorem ich róż czerwonych.

 

Jak cichy kordon oznaczony
Białymi willami nad brzegami
Nocy wiosennej rozstawiony.

 

I Rainer (aż się dziwię, że na tych dwóch rymach nie pociągnął znacznie dalej, zapewne - jak sam wspomniał na wstępie - był zmęczony).

Abend hat mich müd gemacht.
Und in meinen Sinnen schrillen
Kleine Wünsche mit den Grillen.

 

Wo das blasse Land verflacht,
Liegen lauter weisse Villen
Hinter rother Rosenpracht.

 

Liegen wie auf leiser Wacht
Weisse Villen an dem stillen
Uferrand der Frühlingsnacht.
 

Edytowane przez Andrzej P. Zajączkowski (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

  • Andrzej P. Zajączkowski zmienił(a) tytuł na Rainer Maria Rilke - Wieczorem tym jestem zmęczony (Abend hat mich müd gemacht)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • a mnie rozbraja gwiazd mrugawica brakuje wycia do księżyca właśnie księżyc krzywy jak banan bo Unia nie wyprostowała ... Pozdrawiam    
    • Miłość, która nie jest miłością, lecz przestrzenią pomiędzy duszami, gdzie słowa są węzłami splątanych nitek, które prowadzą do miejsc nieistniejących, gdzie dotyk jest kartografią nieistniejących miejsc.   W tej miłości, która nie jest miłością, krąży powietrze, które jest przestrzenią pomiędzy słowami, i słowa, które są mostami pomiędzy myślami, zakrywają gwiazdy, które nie są gwiazdami, lecz punktami odniesienia dla nieistniejących kierunków.   Szukam ciebie, ale ciebie nie ma, tylko chwila, która jest przestrzenią pomiędzy światłem a ciemnością, i nie ma słów, tylko punkty odniesienia dla nieistniejących kierunków, które prowadzą do miejsc, które nie są miejscami, lecz przestrzeniami pomiędzy miejscami, gdzie miłość, która nie jest miłością, jest przestrzenią pomiędzy duszami.   W tym labiryncie, który nie jest labiryntem, lecz przestrzenią pomiędzy miejscami, gdzie domy są węzłami splątanych nitek, które prowadzą do miejsc nieistniejących, gdzie drzwi są kartografią nieistniejących miejsc.   Szukam wyjścia, ale nie ma wyjścia, tylko chwila, która jest przestrzenią pomiędzy światłem a ciemnością, i nie ma dotyku, tylko punkty odniesienia dla nieistniejących kierunków, które prowadzą do domów, które nie są miejscami, lecz przestrzeniami pomiędzy nami, gdzie miłość, która nie jest miłością, jest przestrzenią pomiędzy duszami.  
    • @Leszczym Uwielbiam ten krok…piękna scena o Życiu…właśnie tak się rozpędza

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @Bożena De-Tre By śmiechem zamknąć czas.
    • @Domysły Monika A ja myślę,że tak.Kobiety są bardzo wyrachowane....Może nie wszystkie.
    • @andreas czy taki "naturalny" bym spekulowała 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...