Duszne życie

[CiotkaDroll]

Ciężkie jest życie ducha!
Ręka przez wszystko przenika
I ani pióra, ani pędzla
Podnieść nie może
I nic nie stworzy, nie namaluje
Czas mu przez palce przeleci
Choć będzie żyć wiecznie

Ciężko być duchem
Wszyscy wokół zapominają
Przechodzą przez ciebie
Nie widzą, nie słyszą
Zajmują twoje miejsce przy stole
Nie podniosą, gdy spadniesz
Tylko podepczą

Nie jest łatwo przemijać
Jak łagodna bryza
Nie móc się chwycić niczego
Nie móc rozbić, roztrzaskać
Poczuć traw pod stopami
Ani zapłakać, ani się zaśmiać
Tylko włóczyć się można

Ciężko być duchem
Zwłaszcza za życia

Edytowane 27 Lutego przez CiotkaDroll (wyświetl historię edycji)

[Sylwester_Lasota]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Wszyscy?

 

Chyba litrówka się wkradła :)

 

Poza tym, nawet ciekawie, a mówiąc szczerze, to mam nawet podobne doświadczenia :))))

 

Pozdrawiam.

[CiotkaDroll]

@Sylwester_Lasota faktycznie, dziękuję :)))

[Patryk Jakiśtam]

„Ani pióra ani pędzla podnieść nie może” więc przez palce czas też mu nie przeleci. Dodatkowo piszesz „choć będzie żyć wiecznie” a potem „nie jest łatwo przemijać”. To jakiś taki konflikt wyszedł