Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

@Rolek dzięki wilku za wizytę :) za wiatrami też nie przepadam, na szczęście w zawiłych metaforach ukrywa się mężczyzna, który jest po prostu do takiego zjawiska przyrównany hehe personifikacja natury i takie tam

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

@Wiesław J.K. haha w moim życiu od kilku lat jest taki "kolega" niczym halny właśnie, ma moc przybliżania się i podobnego odlatywania myślę, że mężczyzna przyrównany do owego zjawiska pogodowego to ciekawy zabieg, tylko błagam, nie myślcie, że ja tu o pogodzie pisałam pozdrawiam i dziękuję za czytanie

Opublikowano

@Wiesław J.K. ależ wolność interpretacji jest dozwolona :) dialog z autorem natomiast uchyla inne wymiary i przestrzenie, zatem warto komentować i wymieniać się myślą ;) uwielbiam przyrodę - stąd użycie jej do opisania cech bliskiej mi osoby  :)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

@emwooJak fajnie! Cieszę się, że wolność interpretacji jest dozwolona. Wiwat! Poezja ciągle oddycha wolnością! Zgadza się przyroda to najzdrowsza przygoda. Na jej łonie żyją przyjazne gryzonie, nie kąsają bez przyczyny, czego wszystkim Wam życzymy.
Pozdrawiam! 

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @hania kluseczka Użyłem "awersji na kluski" bo język pozwala na takie przesunięcia przyimka, gdy chcemy podkreślić reakcję na bodziec.   a co do reszty.    CZŁOWIEK pozostaje płomienny, a Migrena nie ulega drobnym złośliwościom.   przyszłaś się tutaj ogrzać, prawda ?   to teraz idź do baru mlecznego na kluski i nie truj dupy.            
    • @KOBIETA w morzu moczę tylko nogi:)
    • „krytyka literacka nie jest osądzaniem człowieka przez człowieka (któż dał ci to prawo?), lecz starciem dwóch osobowości na absolutnie równych prawach. Wobec czego - nie sądź. Opisuj tylko swoje reakcje. Nigdy nie pisz o autorze ani o dziele - tylko o sobie w konfrontacji z dziełem albo z autorem. O sobie wolno ci pisać. Ale, pisząc o sobie, pisz tak aby osoba twoja nabrała wagi, znaczenia i życia - aby stała się decydującym twoim argumentem. Więc pisz nie jak pseudo-naukowiec, ale jak artysta. Krytyka musi być tak natężona i wibrująca jak to, czego dotyka - w przeciwnym razie staje się tylko wypuszczaniem gazu z balonu, zarzynaniem tępym nożem, rozkładem, anatomią, grobem. A jeśli nie chce ci się lub nie potrafisz - odejdź.”    W. Gombrowicz,  Dziennik 1953- 1956.       A „ Człowiek” jest doskonały w Twoim ujęciu Migrenko:) i obraz również:)       
    • na dziale rosną mgły najwięcej jesienią płoną bielą i ochrą dymią się czerwienią pachną grzybami i liśćmi buków na zimę ostrą zbierają siły szeleszczą nogami tu rosną baśnie na srebrnych łąkach wiatrem szeptane na moim dziale gdy słońce gaśnie złotą jesienią  
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @Ewelina Ewelino, czytając te strofy przychodzi na myśl manekin, wiersz bez nagłówka czyli świetnie prowokujesz umysł czytelnika do "główkowania". Lubię utwory, które zmuszają mnie do głębszego zastanowienia, ten "niedokończony wers" po prostu dodaje temu życia. Pozdrawiam!     *********************
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...