zarazić się pocałunkiem

[Kasia Koziorowska]

bardzo proszę wznieś ponad granice

tę krztynę światła

podaruj ciału dotyk

z którego pragnę czerpać

pokrzepienie

 

nie rozumiem którędy

prowadzi droga

ewakuacyjna

z tej czasoprzestrzeni

 

zanim dostrzeżesz podryg

pierwszej łzy

westchnienie słonych słów

pocałuj na niebiesko moje skronie

przywdziej powitalny uśmiech

słońca

 

rozkwita we mnie

kryształowy archanioł

pragnący unieść ponad barykady

zbyt jasne wspomnienia

 

pozwól mi

zarazić się twoim pocałunkiem

doszukać siły gdzie nikt nie może

w milczeniu spać

 

zakochałam się zawzięcie

w twojej przyszłości

w świecie

który dać możesz mi tylko ty

[kwintesencja]

@Kasia Koziorowska bogate słownictwo, wiersz napisany wręcz w podniosłym tonie :)

[Wędrowiec.1984]

@Kasia Koziorowska Jak ładnie. Przypomina mi to uczucie pomiędzy Serenity a Endymionem z serialu Czarodziejka z Księżyca. To komplement, ponieważ uwielbiałem przyglądać się rozkwitającemu pomiędzy nimi uczuciu.