List

[Dekaos Dondi]

 

Piszę do ciebie, do podłej, nieczułej na krzywdę zabójczyni, bo podobno to twoja sprawka. Odbyłaś daleką drogę, tylko po to, by mieć parszywie zboczoną satysfakcję. Czy naprawdę nie mogłaś zawrócić lub przynajmniej zmienić kierunek, by ominąć. Ominąć? No nie. A gdzie tam. Pewnie, że nie mogłaś, a tym bardziej nie chciałaś, ty ześwirowana sadystko.

 

Śmiem twierdzić, że przez cały czas rozmyślałaś, o tej swojej destrukcyjnej misji. Balsamie na pojebany umysł. Jak to fajnie będzie i to z jakim rozmachem. Prawdziwa demolka, gdy dokonasz, co postanowiłaś. Napawałaś się tym. Chłonęłaś zatwardziałym sercem, rozpaloną, egoistyczną tęsknotę.

 

Lecz tak się czasami zastanawiam, że nie ma tego złego, co by na dobre nie wyszło. Na dobre dla nas, współczesnych, bo czy dla świata, to można dyskutować. Tak czy inaczej, gdyby nie ty, mnie by też pewnie nie było i nie mógłbym do ciebie napisać, by wygarnąć twoją wielką zbrodnię.

 

Chociaż wątpię, byś mój list, w jakikolwiek sposób otrzymała. Jednak już trochę lat minęło, a ciebie już dawno nie ma. A jeśli nawet, to w innej postaci. Ech, nawet króla zajebałaś.

 

Ssak