Odgłos życia

[tomass77]

 

Niektórych ludzi nie powrócisz znad Styksu
Ani oni już tego pragną, ani chcą wstecz wiosłować 
Bo żyć, to znaczy funkcjonować, być niedoskonałym
Pełnić rolę, mieć miejsce przy stole
Być przypisanym niebieskim atramentem
Do pożółkłej księgi, wytluszczonej i wyczerpanej
Opartymi na niej spoconymi dłoni brzegami
Urzędników lizusów ze zwykle spuszczonymi oczami.. 
Tutaj kaligrafia, subtelne zawijasy, podstawowe treści, że żył, kupił parcelę, na dołku wylądował.. 
Poskrzypują pióra jak drzwi obrośniętego bluszczem dworku, gdzie niegdyś bale nad balami, wesela i pogrzeby.. 
Cichutki jak placz odgłos stalówki zardzewiałej jest niemal jak dodatkowy na fortepianie Chopina klawisz..

 

 

Edytowane 10 Lutego przez tomass77 (wyświetl historię edycji)

[Florian Konrad]

ostatnie dwa wersy wydają mi się być za długie. Rozbiłbym je, porozdzielał. Treściowo- zacnie!!!!!

[tomass77]

@Florian Konrad dziękuję pięknie. Już myślałem nad tym. Chciałem nadać pewien ton ale nie popmpatyczny. Świetna uwaga. 

 

T. 

[Nata_Kruk]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

@Florian Konrad ma rację, ten fragment warto rozbić... W.. ''placz".. brakuje kreseczki.

Zasugeruję wycięcie dwóch 'ukośników' i zapis ostatnich słów, wg 1 .. 2 ..

Twoja treść, więc zrobisz jak uważasz. Ogólnie, fajny 'tekścior'.

Pozdrawiam.