Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

poznałam człowieka bez skóry


Rekomendowane odpowiedzi

Ostatnio akurat czytałam o św. Andrzeju Boboli, któremu zdjęto skórę.

Może chodzi Ci o poecie Stanisławie Czyczu, a może o kimś po prostu bezimiennym. Nie wiem.

- Dla mnie to, co stało się z jego skórą, było symboliczne: jakby stracił warstwę ochronną, która ubezpiecza większość ludzi od ciemnej strony świata - opowiada Bronisław Maj, poeta, w latach osiemdziesiątych redaktor opozycyjnego "NaGłosu". - Nie można żyć bez skóry, bo wtedy świat za bardzo rani. A on nie miał skóry, dosłownie i w przenośni.

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 Generalnie, to życie jednak boli

Pzdr :-)

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

@Klip ...

Dziękuję

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

 

 

@jan_komułzykant :) 

Też znam takich 'skur/skór- czy- byków' :) 

Dziękuję:)

 

 

 

 

 

@poezja.tanczy :)))

Dziękuję i również wszystkiego dobrego

 

 

 

@et cetera :) Pisałam o bezimiennym choć żywe przykłady są... do żywego. W ogóle nie wyobrażam sobie, jak można żyć bez skóry ale podany przez Ciebie przykład Andrzeja Boboli pokazuje, że jednak można... Mój Boże, cóż ludzie człowiekowi potrafią uczynić...

Tak, życie tu na ziemi bywa bolesne. Bardzo. Gdyby nie druga jasna strona nie dałoby rady tego znieść:(

Dziękuję i również pozdr :-) 

 

 

 

@Jacek_Suchowicz 

Dziękuję i również pozdrawiam

 

 

 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@iwonaroma

Tytułu nie dało się minąć, bo nawet nie miałem zamiaru niczego czytać, a tu proszę, tytułem dostałem po mordzie, według mojej starej maxymy, że literatura ma wybijać zęby, ale teraz tak bym nie powiedział, zresztą literaturę mam za nic i szkodnika... Ale pisma które obdzierają ze skóry – tak, to byłoby coś warte, tylko niemożliwe, bo obdarci nie piszą, komfort pisania mają tylko obdzierający, więc jak moglibyśmy? Ha ha, chyba dzięki Tobie uświadomiłem sobie bezczelność własnych zamiarów bajkopisarskich i pułapkę ich, dzięki :D

Co za wspaniały dzień zatem, utwór Twój zbawiennym wręcz się okazał...

Pozdrawiam :)

 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

@Nata_Kruk :) Dziękuję:)

 

 

 

@Kościół Zbawienia Słów 

Dzięki za głos i refleksje :)

Trochę bym polemizowała, że literatura szkodnikiem, wg mnie to zależy, co ona niesie i przynosi... Czasem rzeczywiście czarne, czasem kolorowe, a zdarza się może i jasne? :)

Tak czy siak fajnie, że miałeś wspaniały dzień:)

Również pozdrowienia

 

 

 

 

 

 

 

 

@Monia @hania kluseczka

Dziękuję:)

 

 

Edytowane przez iwonaroma (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@iwonaroma

Domyślam się polemiki, bo nie to chciałaś przekazać, ale na przykład kiedyś napisałem o zmarzniętych ptakach zimą w nocy na drzewie i wietrze, i byłem bardzo z textu zadowolony, a jednak ani mnie, ani nikogo raczej text ten nie skłonił, by zrobić cokolwiek praktycznie, to znaczy nasypać im ziarenek, a obudził tylko samozadowolenie jacy to my jesteśmy "wrażliwi"... Dla mnie więc literatura to chorzy dla chorych piszą i może być lekarstwem, ale ciągle jesteśmy w szpitalu. Poza tym znaczenia słów odzwierciedlają światopogląd, z którym się nie zgadzam, gramatyka również, nad tym pracuję, na szczęście ludzie są pomocni, bo na Nowej Fantastyce, gdzie wrzuciłem bajkę, to i tak nikt już ze mną nie będzie gadał (bo niestety trzeba gadać) odkąd w jednym zdaniu wymieniłem Hitlera i Jezusa jako tożsamych, choć nie miałem zamiaru, ale na jakiś slogan bezmyślny reakcja musiała nastąpić :D

Sorry za zwierzenia, ale jak już zacząłem to skończę, a Ciebie raczej dobrze kojarzę, chociaż rzadko mieliśmy styczność, więc nie było okazji... Za text ważny należy coś dać z siebie, więc niech to będzie to :D

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

@Kościół Zbawienia Słów dać coś z siebie to bardzo dużo:)

Wiesz, pisanie w sytuacji, gdy coś złego dzieje się obok to rzeczywiście nie na miejscu. Ale (hipotetycznie) piszesz w swoim spokojnym pokoju, nic się złego nie dzieje - żadna awaria, żaden gaz nie wybucha, ogień nie szaleje, sąsiadka nie krzyczy, że umiera :) itp. etc. - czy pisanie w takiej sytuacji jest chore? Być może leczysz siebie i być może coś dasz pozytywnego z siebie jakiemuś czytelnikowi. A być może jesteś już zdrowy, tylko chcesz dzielić się swoją radością, zadowoleniem itd. A że tysiąc kilometrów stąd szaleje wojna, mordują, płoną lasy, zalewa powódź... Oto dylemat... pisać czy 'biec' na pomoc? Jeśli nie mamy na coś wpływu to trzeba dać sobie spokój. 

 

Co do Jezusa i Hitlera.. sam piszesz, że nie miałeś zamiaru, czasem się coś chlapnie ;) i konsekwencje muszą być;) Pamiętam głośną sprawę tego kontrowersyjnego (aczkolwiek bardzo utalentowanego) reżysera duńskiego Larsa von Triera, który chlapnął, że rozumie Hitlera ... Bojkot jego twórczości na całej linii! A ja pamiętam, jego wypowiedź, to było w kontekście rozmowy o samobójczej śmierci Hitlera. Może Lars mówił, że rozumie Hitlera, iż popełnił on samobójstwo? Ale wyraził się nieprecyzyjnie? Tak czy siak trzeba być uważnym, co się mówi/pisze - choć i tak nie mamy 100-procentowej gwarancji, że zostaniemy dobrze zrozumiani... Ludzie rozumieją przez swój pryzmat a i nie brakuje takich, którzy celowo przypiszą nam nie takie intencje... Mimo to trzeba być uważnym, świadomym, co się rzuca w eter:) by minimalizować zadymy. 

 

 

 

 

 

 

 

@Omagamoga :) dzięki

 

 

Edytowane przez iwonaroma (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@iwonaroma

To prawda, że pisanie powinno leczyć piszącego przede wszystkim, i na przykład Andrzej Żuławski (za którym nie przepadasz jak pamiętam, ale On) całe życie doznawał strachu przed wojną której doświadczył jako dziecko, i w wieku 67 lat wyleczył się pisząc Nocnik, niestety chlania nie zaprzestał, w każdym razie czytanie tego było pięknym przeżyciem...

 

A o Larsie nie słyszałem, ale inni, jak Kanye West, również doznawali zrywania kontraktów itp, gdy powiedzieli o kimś przeklętym przez opinję, jak Hitler, w kontexcie nie negatywnym, co znowu do Jezusa wraca, bo Kanye powiedział, że "kocha Hitlera i nazistów", przynajmniej to poszło do prasy... Jezus w objęciach z Hitlerem, o rany, niech ktoś mi zabroni pisać... Dzięki,

Pozdrawiam :)

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

@Kościół Zbawienia Słów

Wiesz, może byłam niesprawiedliwa wobec Żuławskiego, bo próbowałam coś czytać i oglądać i mnie odrzuciło na początku, nie poszłam dalej, więc nie powinnam się wypowiadać po całości. Ale tak już mam, że nie zmuszam się do odbioru, gdy nie muszę (jak to było w szkole :)). To co piszesz o tym 'Nocniku' - to może być ciekawe, bo autentyczne, żywe przeżycia na ogół skutkują czymś wartościowym. Tak też zresztą miałam w przypadku Dzienników Gombrowicza, które bardzo do mnie przemówiły, gdy reszta jego twórczości jest dla mnie trudna do strawienia :(

 

Co do Jezusa... myślę, że stać by go było na przytulenie Hitlera, ale nie w momencie jego niecnych czynów tyko po fakcie - gdyby się skruszył... Ale to tylko moje gdybania:)

 

Również dziękuję za rozmowę i pozdrawiam także 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@iwonaroma

Tak, hailujący Hitler i szczekliwy tu nie pasuje... Żuławski niestety jest odrzucający również dla mnie jeśli chodzi o rzeczy których nie czytałem, i tam są opisy niesmaczne zbliżeń cielesnych, jednak On miał do tego wstręt, i to jest rodzaj masochizmu... Tak czy tak mam książkę Jego którą bardzo chciałbym czytnąć ale na razie nie mogę... Manipulant był bezwzględny, a jednocześnie ludzie podkreślają Jego ciepło i uważność na drugiego... Gombrowicza Dzienniki nie znam, tam podobno jest wpis: czwartek, ja,ja, ja ,ja, ja :D

 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@iwonaroma

A propos jeszcze skruszenia Hitlera: ponieważ zło mniemane czynów Jego różni się jedynie stopniem od zła każdego z nas, także nas Jezus mógłby przytulić jedynie, gdybyśmy się skruszyli, nie ma żadnej różnicy, a ponieważ własnego zła się nie widzi, każdy kto uważa się za dobrego jest gorszy, i mniej zasługujący niż Hitler. To jest zupełnie oczywiste i nie chciałem tego mówić bo wstyd, że trzeba, ale jak trzeba to trzeba. Nie będę czytał ewentualnej odpowiedzi, żeby się nie denerwować, a rozmowa z nikim tutaj i tak jest niemożliwa, brak Hitlerów, bo z Nim to by się może dało...

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

@Kościół Zbawienia Słów 

Ponieważ nie będziesz czytał odpowiedzi, to mogę napisać co chcę :)

Nie.

Czasem się własnego zła rzeczywiście nie widzi, ale tylko do czasu. 

Drobiazgi szybko się puszcza w niepamięć, rodzic przytula dziecko często szybko po drobnym przewinieniu, a nawet - by uspokoić - w momencie gdy robi ono coś głupiego. 

Osoby typu Hitler eskalowały swoje zło dlugo i permanentnie więc nagromadziło się tego ... Nie przytula się betonu, bo to nic nie da. 

Jak rozmowa tutaj z kimkolwiek jest niemożliwa to nie rozmawiaj :)

 

 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
  • Ostatnio w Warsztacie

    • Myślałem, że życie chce mi powiedzieć jedno

      Lecz się pomyliłem, gdy trafiłem w samo sedno

      Potencjał swój pełny odkryłem 

      Spodobał mi się, w końcu poczułem, że odżyłem 

      Konsekwencje może i będą duże, 

      Ale też i czemu miałbym się sprzeciwiać własnej naturze?

      W domku opuszczonym się zaszyję 

      I kto wie, może ludzie uznają, że już nie żyję.

       

                                *********

       

      Od dzieciństwa wmawiano mi, że będę nikim

      Nic nie osiągnę, mimo, że zawsze miałem dobre wyniki

      Rodzice - durnie - codziennie alkohol pili

      Często mnie do czerwoności bili

      Wstydziłem się gdziekolwiek wyjść 

      Gdyż rany, które miałem ciężko było zakryć.

       

      Rówieśnicy wcale lepsi nie byli,

      Do różnych czynów się odważyli,

      Nigdzie bezpiecznie się nie czułem,

      Dla nauczycieli byłem chyba duchem,

      Prośby i skargi moje zostały zignorowane,

      Mieli na mnie totalnie wyjebane,

      I co, czy jakoś na to zareagowałem?

      Nie - dzieckiem byłem i strasznie się wtedy bałem.

       

      Lata mijały, a ja wciąż taki sam

      Cichy, nielubiany, w skrócie jeden wielki chłam 

      W świat dorosłych wdrążyć się chciałem 

      Lecz prawdę powiedziawszy, niczego nie umiałem 

      Praca, pomyślałem, pozwoli mi się ogarnąć 

      Myśli złych natłok na bok zepchnąć.

       

      W warsztacie samochodowym mnie zatrudnili,

      Jedynie sprzątania i mycia nauczyli

      Dziwnych bardzo ludzi tam spotkałem 

      Chyba to nie dla mnie - pomyślałem 

      Szkoda jednak tak szybko było się poddać, 

      W końcu sam chciałem dorosłe życie poznać.

       

      Z czasem, okazało się, że popełniłem błąd 

      Mogłem uciec jak najdalej z tamtąd

      Wparowali ludzie w broń palną uzbrojeni

      Jakieś pieniądze oni bardzo chcieli

      Bez wahania szefa mojego zastrzelili,

      Resztę pracowników śmiertelnie pobili

      Ja ukryłem się w jednej z szafek

      Głupi sądziłem, że nie zajrzą do wszystkich wnęk.

       

      Moje najgorsze obawy się spełniły 

      Wydarzyły się rzeczy, które do końca życia będą mi się śniły 

      Drzwiczki raptownie otworzyli

      Wyciągnęli mnie z kryjówki, kogoś zawołali, a potem mocno w głowę uderzyli

      Traciłem powoli przytomność, mocno na podłogę upadłem 

      Krew ze mnie leciała, gdyż mokro pod głową miałem...

       

      Ocknąłem się po dłuższym czasie,

      Nie wiedziałem, co się wydarzyło właśnie 

      Otumaniony przez chwilę byłem 

      Lecz w końcu do podniesienia się odważyłem.

      Głowa mnie bolała jak cholera 

      Cóż, przeżyłem jako jedyny, trochę szkoda

      W duchu tak bardzo umrzeć bym chciał, 

      Ale los najwyraźniej inne plany miał. 

       

      Udało mi się w końcu wstać 

      Trochę ciężko mi było równowagę złapać 

      Rozejrzałem się dookoła siebie uważnie 

      Nie wiedziałem, czy ten spokój mogłem traktować na poważnie 

      Po chwili ruszyłem przed siebie

      Nie ukrywam, czułem się wtedy bardzo niepewnie

      Otworzyłem pobliskie drzwi i wszedłem do głównej hali

      Cisza, nikogo nie było, wszyscy już pojechali...

       

      Nie miałem pojęcia jak zareagować 

      Tak szczerze, to chciało mi śmiać,

      Widok tych wszystkich trupów 

      Uświadomił mi ile w życiu doznałem trudów, 

      Przecież ten jeden gość pod wpływem 

      Dotykał mnie, kiedy po pracy się myłem 

      A teraz leżał na ziemi martwy

      I tak jak cała reszta, zostanie on zapomniany. 

       

      Od tego momentu inaczej się czuję, 

      Morderstwami się strasznie lubuję, 

      Nikomu tego nie mówiłem,

      W tamtym zakładzie niedobitków dobiłem,  

      Dziwną przyjemność mi to sprawiło

      I to uczucie w pamięci utkwiło,

      Zabrzmi to wręcz niepokojąco 

      Myślenie o tym, działa na mnie kojąco. 

       

      Rodzice całe życie mnie bili,

      Ogromną krzywdę psychiczną mi wyrządzili,

      W własnym domu bezpiecznie się nie czułem 

      Z lękami się codziennie budziłem 

      Siniaki miałem praktycznie na całym ciele,

      Tego całego gówna było jeszcze wiele, 

      Ale powiedziałem temu dość,

      Niech sprawiedliwości stanie się zadość!

       

      Obudziło się we mnie dzikie zwierzę,

      A więc, zrobiłem to, do tej pory w to nie wierzę, 

      Matka i ojciec 

       

       

       

       

       

      Ogólnie to nie jest dokończone, pytam się was - czytelników, czy póki co ma to sens co pisze, wiele mam do poprawki, coś Chce jeszcze dodać, także na matka i ojciec się to nie skończy, ale chciałbym poznać waszą opinię co o tym wstępnie sądzicie, czy składniowo ma to sens itd

  • Najczęściej komentowane w ostatnich 7 dniach



×
×
  • Dodaj nową pozycję...