Inne spojrzenie, część 252

[Corleone 11]

                     - dla Belli i dla A. 

 

   Brama, teraz już całkowicie uprzejmie otwarta, wykonana była z trudnoidentyfikowalnego materiału. - Być może jest ze stali - pomyślał Regis, dotykając czubkami palców lewej dłoni jej gładkiej powierzchni. - Ale pewności nie mam i mieć nie mogę, uznał. - Nie na podstawie li tylko dotyku. 

   Mur, który otaksował uważnym spojrzeniem, oceniając jego wysokość na przynajmniej dziesięć metrów,  również nie wyglądał na zbudowany - czy też raczej stworzony, wróćmy tu, mój Czytelniku, do właściwego słowa - z żadnego znanego budulca. Jego ciągła i jednostajna gładkość, i to po obu stronach, mogła pochodzić z bardzo starannego - ba, pieczołowitego - pokrycia cegieł równocienką warstwą wapna, względnie innego, mniej znanego - albo wcale znanego - materiału. Lub wzięła się z niesamowicie precyzyjnego ułożenia wypolerowanych do śliskości kamieni - i to bez spajającej je dodatkowo zaprawy - jednego na drugim tak, iż znać nie było - ani wzrokiem, ani dotykiem - najmniejszych choćby przerw pomiędzy nimi. Bez żadnego śladu wspomnianej uprzednio, zaprawy lub innego, najwyraźniej doskonale pomyślanego i wykonanego zespolenia. 

   Odległość między bramą  pałacu od bramy głównej - jak pomyślał Geralt, oglądając się - wynosiła dobrą setkę kroków, postawionych przez kogoś słusznego wzrostu. Co znajdowało się za widoczną w tejże bramą, wewnętrzny dziedziniec lub jedynie korytarz - nie pozwalała ocenić. Dystans pałacowych ścian od okalającej je linii murów wydał się Geraltowi równomierny z każdej strony: tak po lewej, jak i po prawej ręce. Kształt budowli, jego zdaniem w każdym razie - przypominał najbardziej kwadrat. I radował oknami komnat, zapraszającymi  do odpoczynku. 

   - A ogród? - zapytała praktycznie Angoulême, z myślą o wampirku, rosnącym  jej zdaniem o dziwo, spokojnie - pod jej sercem. Chociaż, spoglądając z drugiej strony - jako że nigdy wcześniej nie była w ciąży, ani z ludzkim, ani jak teraz z nadwampirzym mężczyzną - trudno oczekiwać miarodajności opinii we względzie, jak powinna przebiegać taka ciąża i jak zachowuje się rosnące w łonie wampiątko.

   - Znajduje się z tyłu za pałacem - odpowiedział jej Pierwszy Architekt. 

   Tym razem to Regis w reakcji uśmiechnął się lekko...

Cdn.

 

   Voorhout, 1. Lutego 2024 

 

   

Edytowane 2 Lutego przez Corleone 11 (wyświetl historię edycji)

[Natuskaa]

Misternie zbudowany obraz muru i wampirek... robi się interesująco.

 

Pozdrawiam :)

[Corleone 11]

@Natuskaa

   Wielkie Ci dzięki za uznanie.

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Miło, że zagościłaś i przeczytałaś.

   Serdeczne pozdrowienia.

[Corleone 11]

   Leszczym, dzięki Ci bardzo za wszystkie dzisiejsze odwiedziny 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

. 

   Serdeczne pozdrowienia.

Edytowane 13 Marca przez Corleone 11 (wyświetl historię edycji)