Bez Boga

[Dawid Rzeszutek]

Bez Boga

 

Człowiek ma demencję wieku starczego
Historie z neuronów wyżarła zła choroba
Już stary ból nie obroni przed wojną jego
Już doświadczenie sił życiowych nie doda

 

Wiara zwija flagi i księgi pali na stosach
Przykład postępowania jej we mgle niknie
Odchodzi autorytetu doba całkiem bosa
Rozkłada się dekalog i opada w byty sine

 

Budzi się oko wszechmocnej siły - otchłani
Głodne winnych otulonych w grzechu całuny
Co nie zabije nas to zawsze krzykiem zrani
Cierpienia pochód umiera w nas tłumny

 

Czy znaki na drodze i niebie człowiek widzi
Czy nie jest w tej drodze niestety za daleko
Chyba Bóg nie wierzy w boskich już ludzi
A wytwór słowa - co na poczatku - jest kaleką

 

Dziś człowiek zapomina stare prawidła
Zabijany naród kiedyś po wieku sam zabija
Matka rozpacz jak jaśmin nas uwiodła
Miłość kiedyś ukochana dziś jest niczyja

 

Czyżby piekło było świata pragnieniem?
Ostateczną nam rozkoszą była pożoga?
Przecież jak bez słońca zginą także cienie
Tak człowiek upadnie i przeminie bez Boga

 

Autor: Dawid Daniel Rzeszutek

[duszka]

@Dawid Rzeszutek To tak, jakby bez Boga pojawiałay się w nas i zaczynały działać skłonności samobójcze... I jakbyśmy ich nie potrafili jasno ropoznać. Wynika z tego, że świadomość, jej odważne przebudzenie jest jedynym naszym ratunkiem. Dlatego podobają mi się postawione na końcu Twojego wiersza pytania. Właściwe pytania budza uśpioną prawdę. Pozdrawiam :)

 

Edytowane 22 Stycznia przez duszka (wyświetl historię edycji)

[violetta]

Gdy człowiek przestanie się interesować Bogiem, to za nas kamienie wołać będą :) to jest piękne :)

[Dawid Rzeszutek]

@violetta 

 

Witaj!

 

Dziekuję. To prawda.

 

Póki żyjemy - nie pozwólmy zapomnieć o Bogu nam, ani Bogu o nas.

Czy istnieje, czy nie - To słowa Pisma Świętego są eliksirem gwarantującym życie i szczęście - bo wskazują jak żyć bezpiecznie.

 

Pozdrawiam!

 

@duszka

 

Witaj!

 

Duszko, słowa Boga kierowane dobrem i miłością są światłem czyli ciepłem, humorem, szczęściem, nadzieją, a brak światła to śmierć, czy to drzewa, lwa czy człowieka. Tylko bez światła życie umiera - dla drzewa Bogiem jest światło, a dla człowieka światłem jest Bóg i słowo Boże. Oczywiście samobójstwo, eutanazję i aborcję (najgorsze ze śmierci, bo nienaturalne) też wywołuje brak Boga i miłości oraz troski i opieki, które miłość generuje.

 

Masz Duszko rację - ty zawsze ją masz - jeszcze w twoich komentarzach niezgodności z moją wizją nie znalazłem.

 

Dzięki, że jesteś!

 

Pozdrawiam!

[jan_komułzykant]

Wiersz bardzo ciekawy z dobrym przekazem,

warto byłoby jednak trochę wyrównać.

Pozdrawiam.

[Dawid Rzeszutek]

Dzięki. Po pracuje nad nim. Co masz na myśli mówiąc wyrównać? Chodzi tobie o równość sylabiczną ? Czy o melodykę i rytmikę ? Czy o wszystko razem?

[jan_komułzykant]

O wszystko, bo jak jest nierówno w wersach, to reszta nie trzyma melodii :)

 

. W niektórych wersach rymujących masz np. 12/13, 11/12, 11/13 zgłosek.

 

Znalazłem też 13/15 a to przecież jest rytm. Najlepiej gdyby wszystko wyrównać

 

do 13/13 i wtedy wiersz popłynie :)

[duszka]

@Dawid Rzeszutek Dziękuję Ci za ciekawą i życzliwą odpowiedź i pozdrawiam serdecznie :)