Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Święty spokój


Radosław

Rekomendowane odpowiedzi

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

W przeciwieństwie rozumiem jeden i drugi
1- znaczenie pierwszego za cenę ciszy mamy święty spokój
2- znaczenie drugiego za cenę świętego spokoju mamy ciszę

drugi jest prawdziwszy, można określić życiowy na zasadzie "zostawcie mnie w spokoju" :)))) Natomiast pierwszy to retoryka oznaczająca, że wystarczy zażądać ciszy i będzie święty spokój - nic bardziej mylnego :)))))) 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Ciekawa interpretacja. Natomiast, jeśli pozwolisz, zniuansowałbym przekaz. Otóż cisza potrafi być wymagająca i w jej "objęciu" wychodzą na powierzchnię trudne doświadczenia z przeszłości, do głosu dochodzą przykre uczucie itd. W tym sensie za tytułowy święty spokój płacimy tym co nam oznajmi cisza i co z tym zrobimy.     

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@Radosław doskonały tytuł! :))) nic dodać nic ująć,

a tu popatrzmy zamiast samemu przyznać - dobra tak też może być, toczysz walkę o coś czego w ogóle na początku nie podważałem, co teraz? zrozum ja rozumiem Twoje i ten koszt, to ty sprowokowałeś mnie

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

:)))

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@sam_i_swoi

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

O przepraszam. To Ty dałeś się sprowokować ;) Ale to dobrze, że tak niewiele słów jest przyczynkiem do dyskusji. 

Choć tak jak już wczesnej wspomniałem, oceniam swoją miniaturę na 1 +, więc myślę że szkoda ąz tylu wiadomości na forum publicznym na "utwór" składający sę z trzech słów. 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      A to ciekawe, że w sposób uraniczny Ci się Saturn objawiał...    Saturn jest męczący wszędzie, niektórzy astrologowie mówią wręcz: pokaż mi swojego Saturna, a powiem Ci, co Cię boli. A jak się ma go w domu kardynalnym i/lub w swoim znaku, to to się tylko nasila, więc nic dziwnego, że od dzieciństwa (dom IV, oś IC) Ci bruździł. Ciekawe jest jednak, że w sposób uraniczny (bo Saturnowi z Uranem to jednak nie po drodze), może rzeczywiście ten aspekt to odpalał, ale jeśli masz Urana w Lwie w opozycji do swoich planet osobistych w Wodniku, to to też trzeba wziąć pod uwagę, bo opozycja w swej naturze też jest po saturnowemu męcząca.  Ja swojego Saturna też mocno czuję, mam go w junkturze Wodnik/Ryby, ale zawadza mi o descendent luźną koniunkcją.  Do tego w swoim kosmogramie mam opozycję na linii Słońce+Merkury - Uran+Neptun.  I nie raz nie dwa jest mi ciężko się z ludźmi dogadać, kiedy na czymś mi bardzo zależy napotykam na wyjątkowo uparte, hamujące jednostki. I to też bywa nagłe, uraniczne, jak u Ciebie, hmmm... No, to faktycznie szmat czasu :) O, matko, współczuję tej czarnej roboty rachunkowo-poszukiwawczej :) Ja jestem na tyle leniwa, że wklepuję dane w program z internetu :) A astrologią zainteresowałam się w czasie, kiedy Jowisz pieścił mi koniunkcją Urana i Neptuna, a opozycją Słońce i Merkurego. Teraz to wiem :) U mnie też się sprawdza.  :)))))))))))   Dzięki za odpowiedź :)))   Deo
    • Ciało to jedno A dusza drugie Tak samo jak serce   I nie pyta się O wiek ani czas   Bo to zwykła Matematyka Nieskończoności
    • @Leo Krzyszczyk-Podlaś i tego życzę :) Pozdrawiam:)
    • @Witalisa taka co ją kocha;)
    • blask Księżyca orientuje ćmy  zmylone blaskiem ognia  giną    twoje źrenice dłonie ramiona na przedpolu świata  po jasnej stronie w mroku karta magiczna  i ascendent Skorpiona    miękną znikają kształty  to najcięższe zapatrzenie    dusze kochających nigdy  nie tracą połączenia  od zawsze znamy swoje ciała  odbite echem starego wcielania    nie zatrzymasz pożądania było tu przed nami    płoną języki pocałunków  dochodzisz    w ustach    ciepły                       
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...