Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Skąd się biorą dzieci


Rekomendowane odpowiedzi

@Somalija

@iwonaroma

@Bożena De-Tre

@Moona

@Leszczym

@Nata_Kruk

@Czarek Płatak

@poezja.tanczy
@slow

@Wielebor
@Nefretete

@xWhisky

 

Dziękuję pięknie wszystkim, którym wcześniej nie zdążyłem za komentarze i serduszka.

Nie logowałem się od kilku miesięcy, zatem przepraszam za zwłokę, ale lepiej późno niż wcale.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

A dziękuję za pamięć.

W sumie to u mnie po staremu, ani lepiej ani gorzej.

Może jednak trochę gorzej.

Jakoś tak teraz inne sprawy mam na głowie i mniej czasu to nie logowałem się, choć czasem zaglądam i czytam co piszecie.

 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

  • 3 miesiące temu...

@Rafael Marius

 

Nieprawda, mogę założyć rodzinę na moich zasadach - na zasadach wolnego związku, a moje dzieci będę - ja i moja dziewczyna - wychowywać, nie zgodzę się na to, abym - ja i moja dziewczyna mielibyśmy być przedmiotem gospodarczym i maszynką do robienia dzieci pod kościół - czarną mafię, wolny rynek z wyścigami szczurów i towarzystwa wzajemnej adoracji na różnych hierarchiach systemowych - nepotycznych patologiach, moja dziewczyna mogłaby być nawet majorem w Wojsku Polskim, Policji i Służbach Specjalnych.

 

Łukasz Jasiński 

Edytowane przez Łukasz Jasiński (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@Łukasz Jasiński

Tu chodzi o ujemny przyrost demograficzny i tym samym o stopniowe zastępowanie Polaków przez inne narody.

Jak już jesteśmy przy policji to w samej Warszawie jest nieobsadzonych 2500 etatów, a wśród nauczycieli 4000.

Dzieci się nie rodzą, to brakuje ludzi do pracy.

Wszędzie pełno cudzoziemców.
U mnie na placu zabaw prawie nie ma polskich dzieci.

Takie są fakty.

 

 

Edytowane przez Rafael Marius (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@Rafael Marius

 

Ojej, ręce mi opadają... W 1936 roku - według GUS - Polaków bez względu na pochodzenie, wyznanie i kolor skóry - było około 36 000 000, a już w 1946 roku - według GUS - Polaków było około 24 000 000, tak więc: około 12 000 000 Polaków zginęło, umarło, zaginęło i emigrowało i aby tą dziurę nadrobić - trzeba było 40 lat - pod koniec lat 80 - Polaków bez względu na pochodzenie, wyznanie i kolor skóry było około 40 000 000, dokładnie: dzięki przemianie ustrojowej - około 2 000 000 - Polaków emigrowało w celach zarobkowych do krajów Europy Zachodniej, teraz: Polaków jest około 37 000 000, Ukraińców - około 2 000 000 i innych cudzoziemców - około 600 000, razem: to - 39 600 000, natomiast: na świecie Polaków jest około 93 000 000 - bez względu na pochodzenie, wyznanie i kolor skóry, Ukraińcy i inni obcokrajowcy w Polsce pracują, zresztą: jeśli brakuje rąk do pracy - to dlaczego pan nie pójdzie do pracy? Jeśli pan pracuje, to: proszę podać firmę i stanowisko zawodowe, nomen omen: wbrew prognozom ekspertów i ostrzeżeń ze strony skrajnej prawicy - w Polsce nie ma slumsów jak w przypadku Niemiec, Wielkiej Brytanii i Francji, nie wspominając już o tych Włochach, oczywiście: jestem za uregulowaną prawnie aborcją, karą śmierci i eutanazją - dzięki temu około 4 000 000 pasożytów będziemy mieli z głowy i rozwój gospodarczy wzrośnie do około 18% PKB i wtedy ja będę mógł rozwinąć skrzydła, a tak to nic a nic nie robię: na dole patologia - pasożyci i na górze patologia - pasożyci, kończąc: jeśli panu się w Polsce nie podoba - wolna droga na emigrację.

 

Acha, mam potrójne geny: szlacheckie (polskie), węgierskie i żydowskie, słowem: bardzo silne i zdrowe geny, jeśli pan uważa, aby geny pomiędzy Polakami i Polkami były takie same, to: w ogóle pan nie zna nauki genetycznej, proszę pojechać do Izraela - tam są właśnie religijni żydzi - syfy genetyczne, de facto: genetyczne kazirodztwo, proste i logiczne?

 

Łukasz Jasiński 

Edytowane przez Łukasz Jasiński (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się



  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @egzegetaNie ma sprawy Wiktorze. Wiktorze, czy z tego tomiku wierszy zakosztujemy kunsztu pisarskiego Twoich dzieł? 

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Rozdział dziewiąty      Minęły wieki. Grunwaldzkim zwycięstwem i przejęciem ziem, wcześniej odebranych Rzeczypospolitej przez Zakon Krzyżacki, Władysław Jagiełło zapewnił sobie negocjacyjną przewagę w rozmowach ze szlachtą, dążącą - co z drugiej strony zrozumiałe - do uzyskania jak największego, najlepiej maksymalnego - wpływu na króla, a tym samym na podejmowane przez niego decyzje. Zapewnił ową przewagę także swoim potomkom, w wyniku czego pod koniec szesnastego stulecia Rzeczpospolita Siedmiorga Narodów: Polaków, Litwinów, Żmudzinów, Czechów, Słowaków, Węgrów oraz Rusinów sięgała tyleż daleko na południe, ileż na wschód, a swoimi wpływami politycznymi jeszcze dalej, aż ku Adriatykowi. Który to stan rzeczy z jej sąsiadów nie odpowiadał jedynie Germanom od zachodu, zmuszanym do posłuszeństwa przez księcia elektora Jaksę III, zasiadającego na tronie w Kopanicy. Południowym Słowianom sytuacja ta odpowiadała również, polscy bowiem królowie zapewniali im i prowadzonemu przez nich handlowi bezpieczeństwo od Turków. Chociaż konflikt z ostatnio wymienionymi był przewidywany, to jednak obecny sułtan, chociaż bardzo wojowniczy, nie zdobył się - jak dotąd - na naruszenie w jakikolwiek sposób władztwa i interesów Rzeczypospolitej. Co prawda, rzeszowi książęta czynili zakulisowe zabiegi, aby osłabić intrygami spoistość słowiańskiego imperium poprzez próbowanie podkreślania różnic kulturowych i budzenie  narodowych skłonności do samostanowienia, ale namiestnicy poszczególnych krain rozległego państwa nie dawali się zwieść. Przez co od czasu do czasu podnosił się krzyk, gdy po należytym przypieczeniu - lub tylko po odpowiednio długotrwałym poście w mało wygodnych lochach jednego z zamków - ten bądź tamten imć intrygant, spiskowiec albo szpieg dawał gardła pod toporem czy mieczem mistrza katowskiego rzemiosła.     Również początek wieku siedemnastego nie przyniósł jakiekolwiek zmiany na gorsze. Wielonarodowa monarchia oświecona, w której rozwój nauk społecznych służył utrzymywaniu obywatelskiej - nie tylko u braci szlacheckiej, ale także u mieszczan i chłopów - świadomości, kolejne już stulecie okazywała się odporna na zaodrzańskie wysiłki podejmowane w celu zmiany istniejącego porządku. W międzyczasie księcia Jaksę III zastąpił na tronie jego syn, Jaksa IV, pod którego rządami Rzeczpospolita przesunęła swoje wpływy dalej na zachód i na północ, ku Danii i ku Szwecji, zaczynając zamykać Bałtyk w politycznych objęciach, co jeszcze bardziej nie w smak było wspomnianym już książętom.     - Niedługo - sarkali - ten kraj będzie ośmiorga narodów, gdy Jaksa ożeni się z jedną z naszych księżniczek lub gdy nakaże mu to ich królik - umniejszali w zawistnych rozmowach majestat władcy, któremu w gruncie rzeczy podlegali. I którego wolę znosić musieli.     Toteż i znosili. Sarkając do czasu, gdy zniecierpliwiony Jaksa IV wziął przykład - rzecz jasna za cichym królewskim przyzwoleniem - przykład z Vlada Palownika, o którego postępowaniu z wrogami wyczytał niedawno z jednej z historycznych ksiąg... Cdn.      Voorhout, 24. Listopada 2024 
    • @Katie , ciekawie jest poczytać o tego typu uczuciach. A czy myślałaś o tym, żeby zrobić krótsze wersy? A może właśnie takie długie wersy spełniają jakąś funkcję w tym wierszu... .
    • Zostały nam sny Zostały nam łzy   Z poprzednich wcieleń   A prawda okazała się kłamstwem Zapisanym w pamiętniku   Tam głęboko gdzieś na strychu
    • Dziewczynie stojącej w szarych spodniach przy telefonie spadł przy rozmowie ze stopy... więzienny drewniak. Stuk było słychać sto kilometrów dalej.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...