Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Historia edycji

Należy zauważyć, że wersje starsze niż 60 dni są czyszczone i nie będą tu wyświetlane
Moondog

Moondog

Nic nie ma już we mnie prócz tego co krzyczy 
Na tyle głośno żeby odnaleźć ujście 
Tak cicho że nikt mnie nie usłyszy

W odbiciu ciszy tworzę iluzje 

 

Za ścianą słońca na zawsze żegnaj

Niech już nie pomną serca spękane lustra
O wschodzie obca mi będzie ta ziemia
Wiedząc że na niej cię już nie odszukam

Moondog

Moondog

Nic nie ma już we mnie prócz tego co krzyczy 
Na tyle głośno żeby odnaleźć ujście 
Tak cicho że nikt mnie nie usłyszy

W odbiciu ciszy tworzę iluzje 

 

Za ścianą słońca na zawsze żegnaj

Niech już nie pomną oczu spękane lustra
O wschodzie obca mi będzie ta ziemia
Wiedząc że na niej cię już nie odszukam



×
×
  • Dodaj nową pozycję...