Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Jach!

 

 

Chcesz zacząć nową swą wyprawę…,

A-by lepsze miejsce zamieszkać…

–– Gotujesz się na tę naprawę…

– Czu-jesz, iż nie możesz omieszkać…

–– Pragniesz uciec z tego obozu…,

– Mor-dów on narzędziem się staje…

–– Do krytego wsiadasz powozu…,

Bo-wiem nic ci tu nie zostaje…

 

 

–– Jach! Jach! Jach!

–– – Jeno szpadą ma-chasz…

Jach! Jach! Jach!

–– Bić nie musisz tak… aż…

Jach! Jach! Jach!

–– Użyj cennej mo-wy…

Jach! Jach! Jach!

–– Coraz bliżej gło-wy…

 

 

–– –– Bijesz – głowy pragniesz obcinać…,

– Mo-żesz ponieść karę surową…

–– Dlaczego chcesz nam głowy ścinać? …

– Za-płaciłem niegdyś sam głową…

–– – Bądź spokojny, nie walcz tak więcej…,

Wi-dzę, iż traumę swą przeżyłeś…

–– Przestań – trzęsą wszak ci się ręce…

– Nig-dy wcześniej taki nie byłeś…

––

 

 

–– Jach! Jach! Jach!

–– – Jeno szpadą ma-chasz…

Jach! Jach! Jach!

–– Bić nie musisz tak… aż…

Jach! Jach! Jach!

–– Użyj cennej mo-wy…

Jach! Jach! Jach!

–– To już blisko gło-wy…

 

 

–– Wojownikiem złym się nie stawaj…

– Dia-beł kusi ciebie – on wrogiem…

–– Ze swej zguby teraz już wstawaj…,

Cze-kam na cię tutaj, za progiem…

–– Wyżywać na bliźnich się przestań…,

Bo-wiem nic tobie nie zrobili…

–– I mordercą losu się nie stań…,

Nie-chaj ludzie będą już mili…

 

 

–– Jach! Jach! Jach!

–– – Jeno szpadą ma-chasz…

Jach! Jach! Jach!

–– Bić nie musisz tak… aż…

Jach! Jach! Jach!

–– Użyj cennej mo-wy…

Jach! Jach! Jach!

–– – Bardzo blisko gło-wy…

 

 

–– Jach-jach-jach-jach! Jach-jach-jach-jach!

Jach-jach-jach-jach! Jach-jach-jach-jach!

Jach-jach-jach-jach! Jach-jach-jach-jach!

Jach-jach-jach-jach!! Jach-jach-jach-jach!!!

Opublikowano

@Walka z Czernią

-Widzę, że to poezja śpiewana i mam problem z intonacją bo nie potrafię sobie podkładu wyobrazić. Może dobrym pomysłem byłoby podpiąć ścieżkę dźwiękową, jeśli masz coś konkretnego na myśli?

-Nie mam pojęcia, jak mam odczytywać to "jach". Na surowo nie wygląda najlepiej moim zdaniem.

-"–– Wyżywać na bliźnich się przestań…,"- Proponuję "zaprzestań" zamiast "się przestań".

 

Treść w miarę ciekawa, ale to po prostu nie moja bajka, zasługuje jednak na zauważenie.

Pozdrawiam.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • MRÓWKI część trzecia Zacząłem się zastanawiać nad marnością ludzkiego ciała, ale szybko tego zaniechałem, myśli przekierowałem na inny tor tak adekwatny w mojej obecnej sytuacji. Podświadomie żałowałem, że rozbiłem namiot w tak niebezpiecznym miejscu, lecz teraz było już za późno na skorygowanie tej pozycji.  Mrówki coraz natarczywiej atakowały. W pewnej chwili zobaczyłem, że przez dolną część namiotu w lewym rogu wchodzą masy mrówek jak czująca krew krwiożercza banda małych wampirów.  Zdarzyły przegryźć mocne namiotowe płótno w 10 minut, to co dopiero ze mną będzie, wystarczy im 5 minut aby dokończyć krwiożerczego dzieła. Wtuliłem się w ten jeszcze cały róg namiotu i zdrętwiały ze strachu czekałem na tą straszną powolną śmierć.  Pierwsze mrówki już zaczęły mnie gryźć, opędzałem się jak mogłem najlepiej i wyłem z bólu. Było ich coraz więcej, wnętrze  namiotu zrobiło się czerwone jak zachodzące słońce od ich małych szkarłatnych ciałek. Nagle usłyszałem tuż nad namiotem, ale może się tylko przesłyszałem, warkot silnika, chyba śmigłowca. Wybiegłem z namiotu resztkami sił, cały pogryziony i zobaczyłem drabinkę, która piloci helikoptera zrzucili mi na ratunek. Był to patrol powietrzny strzegący lasów przed pożarami, etc. Chwyciłem się kurczowo drabinki jak tonący brzytwy, to była ostatnia szansa na wybawienie od tych małych potworków. NIe miałem już siły, aby wspiąć się wyżej. Tracąc z bólu przytomność czułem jeszcze, że jestem wciągany do śmigłowca przez pilotów. Tracąc resztki przytomności, usłyszałem jeszcze jak pilot meldował do bazy, że zauważyli na leśnej polanie masę czerwonych mrówek oblegających mały, jednoosobowy zielony namiot i właśnie uratowali turystę pół przytomnego i pogryzionego przez mrówki i zmierzają szybko jak tylko możliwe do najbliższego szpitala. Koniec   P.S. Odpowiadanko napisałem w Grudniu 1976 roku. Kontynuując mrówkowe przygody, następnym razem będzie to trochę inną historyjka zatytułowana: Bitwa Mrówek.
    • Ma Dag: odmawiam, a i wam Doga dam.        
    • Samo zło łzo mas.    
    • Na to mam ton.    
    • A pata dawno wymiotłam: imał to i my - won, wada ta - pa.    
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...