Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Bez wiary


duszka

Rekomendowane odpowiedzi

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Tak, nieraz własnie w smutku doswiadczamy rozjasnienia... Rozjaśnienia spojrzenia. Dziękuję Ci :)

Może znaleźli, czy postawili sobie inne - do innych celów... Dlatego odczuwam, że wszyscy potrzebujemy (jakiejś) wiary. Dziękuję :)

Dziękuję Ci za pozytywny odbiór i przemyslenia na temat formy - wezme je pod uwagę :)

Wiem, o czym piszesz, ale w tych tysiącach przykładów, pomimo, ze nazywały sie wierzącymi, nie było tej wiary, o której spróbowałam napisać w tym wierszu - wiary nierozłącznie zjednoczonej z nadzieją i miłością. Ja nazwałabym ją "prawdziwą".

To wszystko :)

@Natuskaa@Andrzej_WojnowskiDziękuję Wam :)

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

To niełatwe być dobrym człowiekiem, ale już sama tęsknota za tym i dążenie do tego chroni nas przed poddaniem się złu - pomimo zranień i własnych potknięć. Wierzę w to i w to, że u Ciebie jest podobnie :) U mnie jest. Pozdrawiam :)

@iwonaroma Dziękuję Ci i pozdrawiam :)

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Niezwykłe jest dla mnie to doświadczanie, że się wzajemnie uzależniają - żadna z nich nie jest sama. Dziękuję Ci :)

U mnie zdecydowanie tak, bo choć jest jeszcze niestabilna i niedojrzała, to już potrafi ochronić mnie przed rozpaczą, która wczesniej wpędzała mnie w depresję. Dziękuje Ci i również najlepiej pozdrawiam :)

Tak, slogany maja coś z programowania, ale są też mądrości, które w tak intensywny i trafny  sposób wypowiadaja prawdę, że  budzą nasze uczucia i myśli, uświadamiaja nam, o co w życiu chodzi... Dziekuję Ci i również miłego dnia :)

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • twoje oczy są otwarte Patrzysz na mnie swoimi słodkimi oczami Widzę uśmiech na Twojej twarzy Proszę Cię o rękę , przyjmujesz moją prośbę Pełna sala widzów , są gromkie brawa   Niespodzianka się udała, cudowna i pełna miłości miłość uznana, miłość przyjęta Nasze dni mają kolor czerwonych róż Rozpoczęła się nowa miłość, nowe życie                                                                                                         Lovej . 2024-11-23        Inspiracje .  Zaręczyny
    • @Czarne Słońce   Wiersze piszemy w stylu klasycznym lub nowatorskie - białe, jeśli używamy poprawnej polszczyzny w sensie formalnym - jak duże litery na początku każdego wersu - winna być interpunkcja, a pański wiersz jest napisany w stylu klasycznym, więc:   Nieboskłon swe rozchylił usta, Rozszerzył mocno swoje wargi I połknął cię w obliczu bóstwa, Ten raz tak pierwszy i ostatni.   W żarliwym tonie przy konsumpcji Opadłaś na dno swoich marzeń Żałuję mamo, że w tym czasie  Nie było dane być nam razem.   Lub po prostu tak:   Nieboskłon swe rozchylił usta, rozszerzył mocno swoje wargi i połknął cię w obliczu bóstwa, ten raz tak pierwszy i ostatni,   w żarliwym tonie przy konsumpcji opadłaś na dno swoich marzeń żałuję, mamo, że w tym czasie  nie było dane być nam razem...   Oczywiście, to tylko moje skromne uwagi...   Łukasz Jasiński 
    • brak kontaktu ze światłem zewnętrznym brak miłości która mogłaby przypominać o szczęściu parę wyrzutów zadanych z premedytacją przez brak poruszeń zderza się z innymi planetami   tęskniłam za marzeniami dostatecznie długo aby odszukać brakujący element rodziłam się dość często aby udobruchać słowa oswoić ciężar obumarłej ziemi   wysiadam na najbliższej stacji czy smutek jest wszystkim co chcesz mi powiedzieć   pragnę wyrzec się krwi płynącej leniwie pod prąd usiłuję zapomnieć o własnym odbiciu w lustrze sprzedać dotyk pozbawić ciało samotności   doszukałam się w twoich pragnieniach odrobiny czułości czy Bóg jest wszystkim w co wierzę
    • Nie będę robił recenzji, analizy i interpretacji, także: rozbierał na pierwsze czynniki panienki tekst, tylko: po prostu dam wskazówki - czytam tak:   Na krawędzi    Stoję, tam, gdzie dzień z nocą - walczy, burza w sercu, cisza w oczach i w duszy wciąż nadzieja    lśni, patrzę w górę: niebo - ciągnie i wracam na ziemię twardą - nieugiętą, cisza jak lód na wodzie    i zesztywniałam, powiało: to on - gorący wiatr  otwiera mi drogę życia w nieznaną tajemnicę,   gdy popłynę nurtem rzeki i znajdę niewidzialny brzeg, gdy popłynę nurtem rzeki - nie powrócę już...   Oczywiście: to jest panienki własność intelektualna - pomogłem jak potrafiłem.   Łukasz Jasiński
    • @Łukasz Jasiński Wiersz faktycznie od początku był tworzony bez interpunkcji, a właściwie przecinków,  w zamyśle taki miał zostać, jednak przy wstawianiu musiałem gdzieś z przyzwyczajeni rzucić kreskę przed " że" . 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...