Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Kwiaty nocy


Rekomendowane odpowiedzi

Czym jesteś
Że moc posiadasz tak wielką 
Spraw tyle niedokończonych i historii zaczętych
Dlaczego czas tak krótki dajesz
wskazówki wciąż toczą walkę na tarczy z tarczą
Nie wiem co sądzić o Tobie w pełni majestatu

Sędzio tego świata
Życie odbierasz i dajesz
Patrzę na pościg wciąż z czasem
Im dłuższy czas dajesz tym smutek bezdenny skryty w powiekach zakleszczony w samotnych sercach
Jaką zbroje dałeś do nierównej walki
Gdzie Twa łaska
Światło
Nie wątpię nie zrozum mnie źle 
nie Chce Cię urazić
Jednak widok ten niepokoi
tak trudno jest patrzeć jak łza po starczym policzku się toczy i spływa niespiesznie 
Gdy serce łomocze i wydobyć ze swojej klatki się nie może 
Może o wiele dziś proszę
Może zbyt wiele oczekuję 
Daj mi wiarę Taką niewzruszoną
By jak skała się stać 
By z pokorą patrzeć na ból
Bo ból bólem trudno zaleczyć
Proszę o lekarstwo by skałą się stać
 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@Annaartdark Czytałem, że ludzie przed biblijnym potopem żyli nawet po paręset lat. Matuzalem żył aż 969 lat. Co więcej, dzieci rodziły się zazwyczaj, kiedy rodzice miewali około stu lat. Wyjątkiem był Noe, któremu dzieci urodziły się, gdy ten miał około pięciuset lat. Po potopie zaczęły się schody, ponieważ Pan skrócił ludziom żywot, ale nie dotoczyło to potomków Noego, którzy, zapewne uprzednio łącząc się z ludźmi ze skróconym życiem, żyli z pokolenia na pokolenie coraz krócej.

 

Mnie również wydawało się, że życie jest bardzo długie, gdy np. byłem nastolatkiem, niemniej jednak z czasem nabrałem pokory.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Wiersz zawierający w sobie dużo mądrości, głębi i smutku. 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

To jest bardzo artystyczna moim zdaniem konstrukcja.

 

Pozdrawiam

 

Deo

 

P.S. 

 

Edytowałam, bo źle przeczytałam, sorry

Edytowane przez Deonix_
niedoczytanie, usunięcie (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@Annaartdark Przejmujący wiersz, w moim odczuciu pisany na granicy wytrzymałosci trudnej, bolesnej prawdy, i dlatego kierujący się do "Siły Nadrzędnej", a więc jest wołaniem czy modlitwą o pomoc. Jednak ponieważ jest to prawda, to znieczulenie na nią (stanie sie skałą) nie będzie mogło być tej Siły wolą, a raczej pogłebienie miłości... Tak myślę i czasem doświadczam Pozdrawiam :)

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...