Zgłoś

Przychodzi znienacka, czasem gwałtownie, Albo spokojnie otwiera warownie, Ludzie dla niej wiele czasu stracili, Lecz ona przychodzi w najlepszej chwili.   I z dnia na dzień tak zmienia się człowiek, I nawet zmęczony ma spędzony sen z powiek, I nawet jak zechce to się skupić nie umie, Całymi dniami tak chodzi w zadumie.   Myśli tak ciągle,  Lub myśleć nie zdoła, Jak coś robi to wątle, Jakby zgrywał matoła.   Tak mija mu czas a czasem się dłuży, I zdaje sobie sprawę, że się zadłużył, Już myśl każda jest przeniesiona, By czym prędzej być w kochanych ramionach.   Głowę się traci i wszystko inne, Co było przed tym już jest dziecinne, I już idea każda za ciasna, Bo on już wie, że pok onała go miłość własna.

@Dariusz Paweł Trybuła  Dolny Śląsk cały jest jak poezja. Masz Ty szczęście mieszkać w tak pięknych stronach. Wiersz lekki, chwilowym zachwytem pisany i tak też się go czyta. Lekko mi silny jastrząb skrzypi w zestawieniu z przyjemnym i miłym, ale uspokoiłem się, że sobie leci tak dla przyjemności latania :)

@Dariusz Paweł Trybuła Bo co dębu, to zasada Że od nowa, się zasadza   Ciekawie napisałeś Krajobraz sielankowy M.

@iwonaroma Tłumaczę : zło jest prostsze. Twarz to pozory dobra- na pokaz !!  Rzeczywiście można nie odczytać !!    

Z jednego 'już' może zrezygnować?