Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

niebo bladoniebieskie
pragnące pochłonąć piękno
miasta
osnute myśli
jak chmury
błądzą po firnamencie
umysłu

o Włocławku
dzielnico biskupów
kapłanów
miłości

wędruj duszo
do pałacu panów
z katedry wolności
mrok cię otuli

zasiądź w ławie
wsłuchaj się w muzykę
religii

później do parku
nad Zgłowiączkę
nakarm ciekawość
spokoju

jak w raju

wśród komunistycznej
czerwieni

Opublikowano

hmm... magia włocławska nie każdego potrafi zaczarowac. mnie w jakimś stopniu (mimo wszystko) dotknęła:)

oczywiście - proszę o twoją wersję ;)

Pozdrawiam
Kalina

Opublikowano

niebo bladoniebieskie
pragnące pochłonąć piękno
osnutych myśli miasta
jak chmury
błądzącego po firnamencie
umysłu

o Włocławku
dzielnic-y biskupów
kapłanów. miłości .


wędruj o duszo
do pałacu panów
z katedry wolności
mrok cię otuli

zasiądź w ławie
poczuj muzykę religii

później do parku
nad Zgłowiączkę
nakarm ciekawość
spokoju

jak w raju

wśród komunistycznej
czerwieni


to mój mały mix...jak obiecywałam

miłego dnia
pozdr. Agnes

Opublikowano

dziękuje za komentarze :)

Arku : masz racje. błędy już poprawione. w ławie chochlik - typowa literówka ;p
Agnes : mix przyjęty bardzo pozytywnie. zaraz zajdzie pewnie trochę zmian w dotychczasowym wizerunku wiersza :)

Pozdrawiam włocławsko, więc pochmurnie (niestety)
Kalina

Opublikowano

Włocławek to chyba rzeczywiście magiczne miasto, czuć to czytając Twój wiersz. Zresztą bardzo ładnie ujęłaś historię i geografię poglądową...tak mi się dobrze czytało

pozdrawiam zieleniąc
natalia

Opublikowano

dziękuje bardzo Natalio. magiczne miejsce... wydaje mi się, jeżeli ktoś spędził w jakimś miejscu 17 lat swojego życia to może czuć jego niezwykłą aurę (mimo Azotów i innych hmm... fabryczek :)

Pozdrawiam
Kalina

  • 3 miesiące temu...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Azraell Wiersz mroczny jak Twój nick, Azraelu. A przecież dzień dziś jasny, aż się prosi o trochę ulgi. Musiałeś naprawdę zaciągnąć słońce do piwnicy, żeby napisać coś tak ciężkiego? Choć… przyznam, wyszło przejmująco.
    • @Stukacz Zastanawiam się, czy nie warto byłoby rozbić to na kilka zdań, bo przy tak długiej frazie wiersz trochę traci oddech - choć klimat pozostaje mocny.
    • @kano Wiersz jest bardzo liryczny, miękki w brzmieniu, pełen tęsknoty - wszystko w nim płynie spokojnym rytmem. Zastanowiło mnie tylko jedno słowo: „szwędzą”. Wiem, że jest poprawne, ale ma dla mnie odrobinę potoczny, szorstki odcień i przez to wybija się z całej delikatnej tonacji wiersza. Może to tylko mój odbiór, dlatego zapytam - czy użyłeś tego świadomie, jako kontrast? Pytam z ciekawości, bo reszta jest tak subtelna, że to jedno słowo od razu zwróciło moją uwagę. Bo jeśli ma być koniecznie do rymu, to znalazłam jeszcze słowa błądzą  snują   krążą  migoczą przemykają
    • Kto powstrzyma ten czas Zatrzymaj, niech wszystko się cofnie Pragnę na nowo doświadczyć tej miłości Byłem z tobą w świecie pełnym miłości Nie zdążyłem poczuć siły miłości Kilka lat, jedna chwila i już cię nie ma Różowa gwiazda, nie my byliśmy dla siebie najcenniejsi Tańczyliśmy w życiu w zgodzie z naszym rytmem, rytmem miłości Zatrzymaj, wszystko już się zdarzyło, nieoczekiwany koniec Fotografie, pamiątki oraz wspomnienia pozostały Idźmy naprzód, ponieważ życie nie zatrzymuje się Zamknął się pewien etap życia, w sercu i pamięci nadal trwa Te dni i noce, radość w sercu, życie było cudowne Dziś serce ma kolor wyblakły, żyję wspomnieniami                                                                                                                                 Lovej. 2025-11-18                  Inspiracje . Czas wspomnień
    • @huzarc   dzięki bardzo. napadło mnie !!!         @viola arvensis   Wiolu.   wrażliwość i przestrach wpędzają człowieka w stany emocjonalne z których nieszczęśnik zdaje sobie sprawę ale nie może ich powstrzymać.   wtedy wybuchają wierszem.   ten nieszczęśnik to ja.   a ten kwiat......   już jestem spokojny.   pięknie dziękuję:)             @KOBIETA   Dominiko.   nie płacz :)                
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...