Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

 

 

A gdyby tak

pamięć poetycka przerosła w nas

góry znaczeń bez znaczenia

wówczas

byłaby jakaś szansa

większa niż jeden na milion

iżby

uzmysłowilibyśmy zmysły

a zasłonki okien luster i drzwi

miałyby przynajmniej

różowy lub różany kolor

byty nasze by oznaczały piękno

ustępując przed nim każdego pierwszeństwa

 

 

Warszawa – Stegny, 31.08.2023r.

 

 

Milan Kundera – Nieznośna lekkość bytu

Wydaje się, że w mózgu istnieje całkiem szczególny obszar,

który można by nazwać pamięcią poetycką i który rejestruje to,

co urzekło, wzruszyło, co dało piękno naszemu życiu.”

Edytowane przez Leszczym (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Świat byłby piękny, ale mniej wygodny.

Tak kiedyś ludzie myśleli, gdy jedzenie wisiało na każdym kroku.

Mieszkali tylko w krajach, gdzie wegetacja trwała przez cały rok.

Jenak nie było ciepłej wody w kranie i innych "zdobyczy" postępu.

Opublikowano

@Bozena1957 Słuchaj ja po prostu staram się czytać tutejszych autorów, kiedyś to robiłem wnikliwie i codziennie i niemalże każdy dział, teraz troszkę się zbiesiłem w tym zakresie, ale uwierz mi czytam. To jest zresztą jakiś chyba 6 Twój wiersz, jaki przeczytałem. O murach zresztą coś wiem :)) I faktycznie dziś wybywam, ale niekoniecznie w aż tak ogromny świat, ale jednak gdzieś dziś za godzinę zmierzam :) A jeśli chodzi o mitologię to bliżej mi do Minotaura ;))) 

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Arsis ładne starocie:)
    • @KOBIETA   dziękuję Dominiko :)   serdeczności :)    
    • @Migrena  Wiersz jest przemyślany, głęboki i dopracowany w kazdym calu.  Czlowiek pokazany jako istota z pozoru słaba i ułomna, a jednak wywyższona przez Stwórcę na wszystkie sposoby. Człowiek - istota zdezorientowana, bo zraniona miłością odwieczną/ idealną - bożą, której jeszcze w tym życiu doścignąć nie jest w stanie lecz w głębi Ją czuje, Jej szuka i Jej pragnie. Fragment o wolności- wspaniały. Czysta prawda ubrana w poezję- porusza każdą emocję. Gratuluję !      * jesli ten tekst nie porusza w kimś emocji, śmiem twierdzić,  że ten ktoś powinien poszukać zakalca w samym sobie.   Pozdro.  
    • @Tectosmith tak właśnie chciałam wyrazić tę trudność życia z podszeptami serca a z drugiej strony z nakazami rozsądku. Walka jednego z drugim może wyczerpać i bynajmniej nie jest to banalna sprawa. Starałam się w tym wierszu także nie być banalna. Nie wiem czy mi się udało, ale próbowałam:)  Dziękuję serdecznie i pozdrawiam

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • @beta_b   zaintrygowała mnie Twoja odwaga, by pod wierszem metafizycznym prowadzić rozważania kulinarne o… drożdżówkach. to dość osobliwy kontrapunkt, ale rozumiem : każdy czyta tyle, ile sam w tekście potrafi zobaczyć.   nie wymagam więc więcej, niż Twoja percepcja jest w stanie unieść.   jeśli kiedyś zechcesz wejść poziom wyżej  z przyjemnością wyjaśnię sensy, które umknęły. na razie jednak gratuluję konsekwencji. niewielu potrafi tak pewnie dreptać po powierzchni, mając ocean tuż pod stopami.     @huzarc   dzięki wielkie.   komentarz tradycyjnie głęboki.        
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...