Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

@Nostalgi.Nemo Tak, a Anglicy byli zmęczeni Churchillem, wojną i chcieli zmiany. Pozdrawiam

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Kiedyś wrzuciłem "Paradoks "nie". Tak to szło:

 

Nie popierasz żadnej partii,

żadnej nie dasz swojej kartki,

nie uznajesz kompromisu,

nie głosujesz - głos dla PIS-u.

 

Zaznaczam, to tylko matematyka - największym beneficjentem nieobecności na wyborach jest największa partia, obecnie wiadomo jaka. 

Anglicy byli zmęczeni wojna i samym Churchillem, a Eden, jak napisałeś. Pozdrawiam

Opublikowano (edytowane)

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Tak, Churchill to największy Brytyjczyk

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

w historii swego kraju, a przede wszystkim patriota i mąż stanu, dbający o dobro obywateli i narodową spuściznę. Dlatego wciągnął nas w samobójczą walkę, dobrze wiedząc, że każdy zabity Polak, ocali życie jednemu Anglikowi. Anglików należy podziwiać i uczyć się od nich, ale nigdy nie wchodzić z nimi w sojusze.

 

Edytowane przez staszeko
Add link to the soundtrack. (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Churchill zachęcał do wzniecenia powstania w Warszawie i posyłania ośmioletnich chłopców z butelkami na 56-tonowe czołgi, podczas gdy własnym obywatelom na wyspie Jersey okupowanej przez Niemców, zabraniał wszelkiej konspiracji, a wręcz zalecał współpracę, gdyż opór nie miał sensu i tylko niepotrzebnie narażał ludzkie życie. To jest mądra polityka, w której nie ma miejsca na honor i moralność, jedynie siła i rezultat końcowy mają znaczenie.

 

Tak, powinniśmy odrzucić propozycję Anglików, zawrzeć sojusz z Niemcami i razem z nimi uderzyć na ZSRR, aby odzyskać terytoria utracone po roku 1792, a potem spokojnie czekać aż Amerykanie zrzucą bombę atomową na Berlin i wtedy, dopiero wtedy ruszyć za Odrę. Mielibyśmy Polskę od morza do morza, ale Polak i przed stratą, i po stracie głupi.

 

Książkę Zychowicza „Pakt Ribbentrop-Beck” kupiłem i przeczytałem podczas pobytu w Polsce w czerwcu tego roku. Polecam ją każdemu.

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Pozdrawiam serdecznie.

 

 

Opublikowano

@staszeko Książkę czytałem, jest ciekawa, chociaż mocno kontrowersyjna. jak zresztą wszystkie PZ. jedna teza jest niewątpliwie słuszna, polski rząd dopuścił do najgorszej rzeczy, jaka dla Polski mogła się wydarzyć, czyli sojuszu Niemiec z ZSRR. Wtedy już było po nas. PZ twierdzi, że sojusz z Niemcami, chociaż ryzykowny,  nie doprowadziłby do tego, co się z nami wydarzyło po 1.09.39

Temat częściowo omówiłem w mojej książce "Szczęśliwy w III Rzeszy".

 

Pozdrawiam

Opublikowano

@Nostalgi.Nemo Tak to wygląda, a przecież NSDAP to partia narodowo - socjalistyczna z nazwy. Czy do sojuszu Niemiec nie można było niedopuścić, to inna sprawa. Polski rząd ufny w sojusz z Francją i Anglią, poszedł jednak na zwarcie z Niemcami, ignorując to, czego uczył Piłsudski, że Polska powinna wejść do wojny jako ostatnia. Ten Niemiecki Gdańsk, w którym rządziła NSDAP można było odpuścić dla zyskania czasu, a pomysł eksterytorialnej autostrady wyszedł w latach 20-stych z Polski. Pozdrawiam

Opublikowano

@Marek.zak1@Nostalgi.Nemo

 

Przeczytałem z ciekawością komentarze i nie mam nic do dodania oprócz tego: moim zdaniem książki Zychowicza są kontrowersyjne, nie dlatego, że przeinaczają fakty, ale dlatego, że przedstawiają w nie najlepszym świetle działalność polityków i wodzów, którym postawiono pomniki lub nazwano ich imieniem ulice, ponadto podważają opinie znanych historyków, a mało który historyk lubi wyznać popełniony błąd, gdyż do tego potrzeba nadludzkiego charakteru. Czas pokaże, kto miał rację, tylko niestety nie dożyjemy już tego.

 

Pozdrawiam serdecznie.

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Opublikowano

@Nostalgi.Nemo

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Hańba w polityce nie ma znaczenia, dlatego Brytyjczycy mogli ją przełknąć. Wojna ich nie ominęła, ale ją wygrali, więc walka miała sens.

 

My ponieśliśmy największe ofiary, nic nie zyskując. Za jednego zabitego Niemca okupant rozstrzeliwał 50 zakładników z listy, ale nam było mało, wobec tego wznieciliśmy powstanie (czytaj: zbiorowe samobójstwo) zwiększając ten stosunek na 1 do 100. To tak jakbyśmy z własnej woli stanęli z rękami do góry pod ścianą, gotowi do egzekucji. Jesteśmy dziwnym narodem, który ma na uwadze dobro innych narodów bardziej niż swojego.

 

Czesi są mądrzy i pragmatyczni, nie lecą z motyką na słońce, a nikt im dziś nie wypomina, że oddali kraj Hitlerowi bez jednego wystrzału. Powinniśmy brać z nich przykład.

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Opublikowano (edytowane)

@Nostalgi.Nemo Co do Czechosłowacji ten temat ćwiczyłem na Historykach .org. To była ostatnia szansa obrony pokoju i Polski, ale nikt, w tym niestety Polska, nie był zdeterminowany, może przez sprawę Zaolzia, którą chcieli wykorzystać nasi  politycy, może przez sowieckich agentów, może przez to, że Niemcy stanowili znaczną część populacji Czechosłowacji, a armii w szczególności Tak, czy inaczej upadek Czechosłowacji spowodował, że było po nas /vide mapa/. Przyłączenie się do Hitlera uniknęłoby najgorszego, czyli sojuszu niemiecko sowieckiego, jak pisze Zychowicz, i w tym ma rację. Węgry, Czesi na tym może nie zyskali, ale wiele, w stosunku do nas, nie stracili. 

Edytowane przez Marek.zak1 (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

@Nostalgi.Nemo Tak, dzięki za dyskusję. jak wspomniałem, ten temat przerobiłem dogłębnie pisząc "Szczęśliwego w III Rzeszy". To beletrystyka, dla niektórych kontrowersyjna, co wiem bo hejtu było, co niemiara, ale historia o tym właśnie, (nawet na okładce to widać) w tle. W przypadku zainteresowania, mogę przesłać PDF na maila, bo książka niedostępna, a wydawnictwo padło, zresztą nie rozliczyło się nigdy.  Marek

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Opublikowano

@Nostalgi.Nemo

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Moja również. Żałuję, że mój czeski kuleje (znam trochę, dzięki ciotce, która wyszła za Czecha z Liberca), bo z chęcią przeczytałbym ją w oryginale. Heller pisząc Paragraf 22, był zainspirowany Szwejkiem.

@Marek.zak1Gdybym wiedział, że jesteś autorem książki historycznej, w ogóle bym na ten temat nie zabierał głosu, a tak wypada mi tylko pogratulować. To nic, że wydawnictwo padło: dokonałeś wielkiej rzeczy, której nikt ci nie odbierze.

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Opublikowano (edytowane)

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Ja tę książkę odebrałem nieco inaczej: fikcja, ale nie surrealistyczna, bo amerykańscy piloci nie latali dopóki zginą (jak to miało miejsce w przypadku lotników Luftwaffe), ale określoną liczbę lotów i kiedy im zostało kilka lotów wpadali w przerażenie — co jeśli teraz ich zabiją?  Dlatego udawali wariatów, a paragraf 22 (oczywiście fikcyjny) mówił: „człowiek, który chce przeżyć wojnę i wrócić do domu, nie jest wariatem”.

 

Zresztą, sam Heller wyznał, iż nie napisałby Paragrafu 22 gdyby nie przeczytał Dobrego Wojaka Szwejka.

 

 

Edytowane przez staszeko
kilku => kilka (wyświetl historię edycji)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @obywatel Głupie może nie, ale trudno nie zgodzić się z tym, że zaaranżowane być może jest, a może napewno...sam nie wiem. Pozdrawiam! :)
    • Mnie proszę nie liczyć. Policzcie sobie nawet psa, kota czy świnkę morską. Ale beze mnie… Że co? Że co się ma wydarzyć? Nie. Nie wydarzy się nic ciekawego tak jak i nie wydarzy się nic na płaskiej i ciągłej linii kardiomonitora podłączonego do sztywnego już nieboszczyka.   I po co ten udawany szloch? Przecież to tylko kawał zimnego mięsa. Za życia kpiarsko-knajpiane docinki, głupoty, a teraz, co? Było minęło. Jedynie, co należy zrobić, to wyłączyć ten nieustanny piskliwy w uszach szum. Ten szum wtłaczanego przez respirator powietrza. Po co płacić wysoki rachunek za prąd? Wyłączyć i już. A jak wyłączyć? Po prostu… Jednym strzałem w skroń.   Dymiący jeszcze rewolwer potoczy się w kąt, gdzieś pod szafę czy regał z książkami. I tyle. Więcej nic… Zabójstwo? Jakie tam zabójstwo. Raczej samobójstwo. Nieistotne z punktu widzenia rozradowanych gówniano-parcianą zabawą mas. Szukać nikt nie będzie. W TV pokazują najnowszy seans telewizji intymnej, najnowszy pokaz mody. Na wybiegu maszerują wieszaki, szczudła i stojaki na kroplówki… Nienaganną aż do wyrzygania rodzinkę upakowaną w najnowszym modelu Infiniti, aby tylko się pokazać: patrzcie na nas! Czy w innym zmotoryzowanym kuble na śmieci. Jadą, diabli wiedzą, gdzie. Może mąż do kochanki a żona do kochanka... I te ich uśmieszki fałszywe, że niby nic. I wszystko jak należy. Jak w podręczniku dla zdewociałych kucht. I leżących na plaży kochanków. Jak Lancaster i Kerr z filmu „Stąd do wieczności”? A gdzie tam. Zwykły ordynarny seks muskularnego kretyna i plastikowej kretynki. I nie ważne, że to plaża Eniwetok. Z zastygłymi śladami nuklearnych testów sprzed lat. Z zasklepionymi otworami w ziemi… Kto o tym teraz pamięta… Jedynie czarno białe stronice starych gazet. Informujące o najnowszych zdobyczach nauki. O nowej bombie kobaltowej hamującej nieskończony rozrost… Kto to pamięta… Spogląda na mnie z wielkiego plakatu uśmiechnięty Ray Charles w czarnych okularach i zębach białych jak śnieg...   A więc mnie już nie liczcie. Idźcie beze mnie. Dokąd.? A dokąd chcecie. Na kolejne pokazy niezrównanych lingwistów i speców od socjologicznych wynurzeń. Na bazgranie kredą po tablicy matematyczno-fizycznych esów-floresów, egipskich hieroglifów dowodzących nowej teorii Wielkiego Wybuchu, którego, jak się okazuje, wcale nie było. A skąd ta śmiała teza? Ano stąd. Kilka dni temu jakiś baran ględził na cały autobus, że był w filharmonii na koncercie z utworami Johanna Straussa. (syna). Ględził do telefonu. A z telefonu odpowiadał mu na głośnomówiącym niejaki Mariusz. I wiedzieliśmy, że dzwonił ktoś do niego z Austrii. I że mówi trochę po niemiecku. I że… - jest bardzo mądry…   Ja wysiadam. Nie. Ja nawet nie wsiadłem do tego statku do gwiazd. Wsiadajcie. Prędzej! Bo już odpala silniki! Ja zostaję na tym padole. Tu mi dobrze. Adieu! Poprzytulam się do tego marynarza z etykiety Tom of Finland. Spogląda na mnie zalotnie, a ja na niego. Pocałuj, kochany. No, pocałuj… Chcesz? No, proszę, weź… - na pamiątkę. Poczuj ten niebiański smak… Inni zdążyli się już przepoczwarzyć w cudowne motyle albo zrzucić z siebie kolejną pajęczą wylinkę. I dalej być… W przytuleniu, w świecidełkach, w gorących uściskach aksamitnego tańca bardzo wielu drżących odnóży… Mnie proszę nie liczyć. Rzekłem.   Przechadzam się po korytarzach pustego domu. Jak ten zdziwaczały książę. Ten dziwoląg w jedwabnych pantalonach, który po wielu latach oczekiwania zszedł niebacznie z zakurzonej półki w lombardzie. Przechadzam się po pokojach pełnych płonących świec. To jest cudowne. To jest niemalże boskie. Aż kapią łzy z oczu okrytych kurzem, pyłem skrą…   Jesteś? Nie. I tam nie. Bo nie. Dobra. Dosyć już tych wygłupów. Nie, to nie. Widzisz? Właśnie dotarłem do mety swojego własnego nieistnienia, w którym moje słowa tak zabawnie brzęczą i stukoczą w otchłani nocy, w tym ogromnie pustym domu. Jak klocki układane przez niedorozwinięte dziecko. Co ono układa? Jakąś wieżę, most, mur… W płomieniach świec migoczące na ścianach cienie. Rozedrgane palce… Za oknem jedynie deszcz…   (Włodzimierz Zastawniak, 2025-11-03)    
    • @m1234wiedzialem, że nie zrozumiesz, szkoda mojego czasu. Dziękuję za niezrozumienie i pozdrawiam fana.   PS Żarcik etymologiczny od AI       Etymologia słowa "fun" nie jest w pełni jasna, ale prawdopodobnie wywodzi się ze średnioangielskiego, gdzie mogło oznaczać "oszukiwanie" lub "żart" (od XVI wieku). Z czasem znaczenie ewoluowało w kierunku "przyjemności" i "rozrywki", które są obecnie głównymi znaczeniami tego słowa.  Początkowe znaczenie: W XVI wieku angielskie słowo "fun" oznaczało "oszukiwanie" lub "żart". Ewolucja znaczenia: W XVIII wieku jego znaczenie ewoluowało w kierunku "przyjemności" i "rozrywki". Inne teorie: Istnieją spekulacje, że słowo "fun" mogło pochodzić od średnioangielskich słów "fonne" (głupiec) i "fonnen" (jeden oszukuje drugiego). 
    • Po drugiej stronie Cienie upadają    Tak jak my  I nasze łzy    Bo w oceanie nieskończoności  Wciąż topimy się    A potem wracamy  Bez śladu obrażeń    I patrzymy w niebo  Wszyscy pochodzimy z gwiazd 
    • na listopad nie liczę a chciałbym się przeliczyć tym razem
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...