Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Carpe noctem

Lidia Maria Concertina
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

  • Ten utwór został doceniony przez użytkowników.
Lidia Maria Concertina

Lidia Maria Concertina

Opublikowano
  • Ten utwór został doceniony przez użytkowników.
Opublikowano

Dusza pusta, ale w kącie siedzi serce. 
Upłakane, roześmiane - pisze listy  ... wierszem.

 

Latarnia morska - godność ... 

... dość często spowiada się tylko sobie. 

Słyszą ją niemal wszyscy

Wstyd tylko czasem przeleci ... w tanim hotelu na doby.

 

Powierzchnia nieziemskiej kuli to ja i świat, który codziennie znoszę: jak siatki z zakupami, od łez przeciekłe kalosze ... 

 

Mówią: "Zwiedzaj życie!"

"To podróż pełna przystanków!"
Na tamtym świecie wysadzi?
Autostop?
Czekasz?!
Zatankuj ...

 

Nie mają zbyt wiele sensu eseje o pomarańczach, gdy w ustach rajski owoc, a wokół piekła ... 
... Tańczą. 
 
 

9
Łukasz Jasiński

Łukasz Jasiński

Opublikowano
Opublikowano (edytowane)

Prawdę mówiąc: chaotyczny w sensie formalnym, poukładam po swojemu:

 

"I pusta dusza: w kącie siedzi serce

zapłakane i roześmiane pisze listy mową

wiązaną, latarnia morska -

 

godność: niczym lustrzany konfesjonał

prowadzi monolog z własną godnością -

ten krzyk słyszą nawet mewy,

 

czasami wstyd przeniknie jak doba

w tanim hotelu, powierzchnia nieziemskiej

kuli - to ja i mój świat - codziennie

 

go znoszę jak siatki z zakupami

i mam od łez przeciekłe kalosze, czasami 

słyszę wewnętrzny śpiew:

 

zwiedzaj, zwiedzaj życie, życie to podróż

pełna przystanków, może na tamtym świecie

wysadzi mnie autostop, nie czekaj - zatankuj,

 

nie mają sensu eseje o tych morskich

pomarańczach, przecież: w ustach mam

rajski owoc, a wokół piekła - tańczą..."

 

Oczywiście, to tylko i wyłącznie moja skromna propozycja - żadne tam przerabianie, zresztą: sens i przesłanie jest takie same.

 

Łukasz Jasiński 

Edytowane przez Łukasz Jasiński (wyświetl historię edycji)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Migrena
      Modry Ponie

      Przez Migrena · Opublikowano

      @Annna2 to jest piękne Aniu pisanie !!! Wzruszające. Dobre.
    • Annna2
      Modry Ponie

      Przez Annna2 · Opublikowano

      Tajsko am Boże - Modry Ponie, dzie słónko tako samo śwyci, am nie ziam, nie poziam, Bachy tam só i some śmiych. Tajskno Modry Ponie. Tam dangi furajó dali i eszcze abo dzie? A Bociony kapelków nie łoślipsió, a żniwa to psiankno śpisiywanie. dzie Annioł modli sia noczajści i wpierw. Zietrz łuraduje ten zimny deszcz.             Tęsknię Boże, mój Niebieski Panie, czy tam słońce wciąż tak samo świeci, a niwa bezkresna to ciągłe pytanie? Trud żniw są jak motyli drganie, czy są tam śmiejące się dzieci? Tęskno mi za tym Niebieski Panie. Czy bocian świątkom nie zmieni zdanie, świat chmura ponura znów oszpeci, a niwa bezkresna - zadanie na pytanie. Gdzie Anioł Pański jak ranne pianie, tych modlitw przecież nie zaślepi Tęsknię Boże, Ty Niebieski Panie. Wiem, wiem- marne to moje pisanie nic to, że miłość nieprzerwanie świeci, jest niwą bezkresną- jak ciągłe pytanie. Pamięci obłoków ich jeszcze trwanie, z igieł sosnowych wzór tu nie szpeci. Tęsknię za nimi Niebieski Panie, a niwa bezkresna to zawsze pytanie.
    • Annna2
      Gaza

      Przez Annna2 · Opublikowano

      @MIROSŁAW C.  tak to prawda. I cytat też bardzo dobry. Świat jest wywrócony do góry nogami dzięki
    • Klip
      Limeryk konsumpcyjny

      Przez Klip · Opublikowano

      Zaprosił mułłę słynnego w Tule hodowca mułów na świeże mule. Uczony nosem swym czułem ocenił: "Mule czuć mułem, a dennych potraw nie jem w ogóle".
    • homanronet
      Ślepy Tor

      Przez homanronet · Opublikowano

      Kładę się bezwładnie jak kłoda, droga z żelaza, czarna owca pod powierzchnią bałagan, para, hałas. Stukot setek średnic, mimikra zjełczałego stada, przedział, raz dwa trzy: nastał dusz karnawał. Chcą mi wszczepić swój atawizm przez kikuty, me naczynia, czuję dotyk, twoja ksobność, krew rozpływa się i pęka, pajęczyna przez ptasznika uwikłana- dogorywam. Stężenie powoli się zmniejsza, oddala się materia. Rozpościeram gładko gałki, błogosławię pionowatość, trzcina ze mnie to przez absynt, noc nakropkowana złotem, ich papilarne, brudne kreski, zgryz spirytualnie wbity na kość, oddalają mnie od prawdy, gryzą jakby były psem! A jestem sam tu przecież. Precz ode mnie sękate, krzywe fantazmaty! Jak cygańskie dziecko ze zgrzytem, byłem zżyty przed kwadransem, teraz infantylny balans chodem na szynowej równoważni latem.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...