Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Kropka


Rekomendowane odpowiedzi

Kropka

 

Ja mam tak od dzieciństwa,

nie, że martwię się.

Jak bączek kręcę się wokół.

Życie me kropką jest.

 

Po prostu padło na mnie.

Anioł wymyślił mnie.

Mamusia kokardki dała.

Miało być tak jak chcę.

 

Diabeł przyglądał się chwilę.

Miał swój szaleńczy plan.

Wąsy Ci może doczepię (dokleję)

i puszczę wolno w świat.

 

Kropkę stawiali wszyscy.

Szanuję odtąd ten znak.

Czasem się tylko buntuję.

Gdy patrzę na ten świat.

 

Dziś mów mi po prostu KROPKO.

Gdy nagle zawieszę się,

zacznij liczyć me kroki.

Rozum dziś (mój) kropką jest.

 

Nie będę krzyczeć i wić się.

Diabeł me sztuczki (te) zna.

Okleję się kropkami,

naga wyruszę w Świat.

 

Zatańczę przy fontannie,

w Rynku przy ludzi tłumie.

Niech śmieją się, krzyczą, gardzą...

MOŻE KTOŚ Z NICH ZROZUMIE. Kropka.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

  • 2 tygodnie później...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...