zbłąkane dusze

[Wiesław J.K.]

 

 

 

rozszarpany granatem but
na barykadzie szczęścia łut
powiewa jeszcze w bród

 

tragicznych zdarzeń
spalonych marzeń
niechciany wrzód

 

zakwitnie kiedyś bez
osuszy potok łez
Warszawo dzielna

 

z ruin koloru cegły
wynurzą się te co zaległy
taka rapsodia niedzielna

 

dzielne dusze

 

Edytowane 5 Sierpnia 2023 przez Wiesław J.K. (wyświetl historię edycji)

[Rafael Marius]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Trzeba było mieć dużo szczęścia, żeby przeżyć. Moja rodzina miała. Przez całą wojnę zginęła tylko jedna osoba. A na barykadzie stała cała ludność Warszawy.

 

Tak zakwitł. Dużo jest jego krzaków w Warszawie również w tych miejscach, gdzie toczyły się walki.

 

Podobno dusze powstańców żyją w ich potomkach, czyli we mnie.

Ale mi chyba mało przypadło.

 

Dobrze napisałeś.

 

A jak się interesujesz Powstaniem to zajrzyj proszę też do mnie. Jest dużo informacji, których gdzie indziej nie znajdziesz.

 

https://poezja.org/forum/utwor/221002-powstanie-w-naszej-kamienicy/#comments

 

 

 

[Wiesław J.K.]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

@Rafael MariusWarszawa jest piękna! Wszystko co polskie, co dotyczy Polski mnie interesuje.  Pozdrawiam.

[Wiesław J.K.]

@Tectosmith, @Rafael Marius, @poranki i @Kamil Olszówka dzięki za wizytę i serducha :-)

 

 

****************

 

Edytowane 20 Sierpnia 2023 przez Wiesław J.K. (wyświetl historię edycji)