Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Do kogo ja mówię? W nocy, w pokoju bez światła. Przez otwarte okno wpada zapach

jaśminu.

 

Słyszę szept, jakieś szepty w głowie. Do kogo tak mówię?

 

Do melancholii, która weszła  

z burzą czarnych włosów.

 

I owiała mnie tkliwością smutku, nostalgii i ciszy.

 

Już nie muszę

nic mówić,

bo i do kogo?

 

Ale mówię, mówię wciąż.

 

Zwierzam się półgłosem, zadaję pytania. Nie kończę, urywam w połowie zdania.

 

Odpowiada mi jedynie milczenie rzeczy,

piskliwy w uszach szum.

 

Skąd to nadpływa?

Znad jakich pól i łąk?

 

Otaczają mnie zakurzone popiersia.

Porzucone wokół dłuta, młotki…

Czyje to wytwory geniuszu? Zapomniane. Niczyje…

 

*

 

To znowu

mnie

dopada.

 

Czerwcowe widma zwątpienia

snują się po domu.

Przepływają przez ściany.

 

Nie patrzą wcale na mnie.

Nie widzą, nie dostrzegają.

 

Idą ze spuszczonym wzrokiem dalekie echa jakiegoś dawnego życia.

 

Pełno ich tu,

utraconych

na zawsze,

zagubionych.

 

Gdzieś tutaj i tam, i tam

skrzypnięcie podłogi,

gong stojącego zegara…

 

W bezkresie nocy czas stanął w miejscu,

pośród kamiennych twarzy z zastygniętą bielą warg.

 

(Włodzimierz Zastawniak, 2023-06-12)

 

 

 

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Czasem patrzę w niebo i widzę twój gniew który tonie w mojej herbacie i parzy mi usta   próbowałem wydostać się z bagna lecz bałem się konsekwencji które oblały mnie potem i poorały skórę   dziś wiem, że noc jest niespokojna dyszy to nie zmienia mnie ide więc popatrzeć.  
    • Jej głos jest jak woda przejrzysta,  Gdy po kamieniu spływa W lasach odległych i bezgłośnych, Gdzie Cisza samotnie bywa.   Jej myśli są jak kwiat lotosu,  Co spija święte strumienie Między kolumnami świątyni, Gdzie Cisza ma swe marzenie.   Jej pocałunki są różami, Których blask rozświetla mroki W zakamarkach perskich ogrodów, Gdzie Cisza śpi snem głębokim.   I Sara (1911): Her voice is like clear water That drips upon a stone In forests far and silent Where Quiet plays alone.   Her thoughts are like the lotus Abloom by sacred streams Beneath the temple arches Where Quiet sits and dreams.   Her kisses are the roses That glow while dusk is deep In Persian garden closes Where Quiet falls asleep.  
    • @Annna2 dziękuję za piękną refleksję

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      . Wspomnianego autora zupełnie pomijam, bo go nie cenię i szkoda mi czasu na cudzy dyletantyzm.  Z Koheletem mam swoje własne potyczki, a tutaj ułożyłam wersy pod wpływem obserwacji, jak przewidywalne  bywają reakcje ludzi nadpobudliwych i neurotycznych, z kompleksami,( vide - pewna „ pisowczyni”  )… Co do najpiękniejszych chwil, to samo dojrzewanie codzienności budzi mój zachwyt, a także poszukiwanie piękna i wciąż świeże chłonięcie poezji wybranych twórców. Pozdrawiam.         @Konrad Koper dziękuję Panie Koprze za odwiedziny, pozdrawiam.
    • @Wiesław J.K. Napisałem w poszukiwarce: Lew Tołstoj i pokazały się tytuły takich książek jak "Anna Karenina" oraz "Wojna i pokój" oraz kilka innych tytułów pióra tegoż autora i po analizie tych paru dzieł pisarskich moja pamięć zapewniła mnie, że była to książka Lwa Tołstoja: "Wojna i pokój."   "Książka "Wojna i pokój" Lwa Tołstoja to rosyjska epopeja narodowa opowiadająca o losach kilku rosyjskich rodów szlacheckich w czasach epoki napoleońskiej, ze szczególnym uwzględnieniem inwazji Napoleona na Rosję w 1812 roku. Powieść stanowi panoramę życia w Cesarstwie Rosyjskim, przedstawiając różne sfery społeczne i skupiając się na losach głównych bohaterów, takich jak Natasza Rostowa, książę Andriej Bołkoński i Piotr Bezuchow."     @@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
    • Mimika; Judasz z sadu - jaki Mim.  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...