Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Wzrok

Najeli
 Udostępnij
https://poezja.org/forum/utwor/21895-wzrok/

Rekomendowane odpowiedzi

Najeli

Najeli

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Patrzę
prze okno
Widzę
świat
Patrzę
przez okno
na drzewa
i las
Widzę
rzekę
jezioro
i was
Patrzę
przez okno
Widzę mgłę
Patrzę
przez okno
nie widzę już nic
oprócz ciemności
Śmierć puka do drzwi...
Wypadam przez okno
Umieram
I znów widzę las
drzewa
jezioro
i was

Ale z góry

Irma

Irma

Opublikowano
Opublikowano

to jeden z tych wierszy, po ktorych przeczytaniu nastepuje cisza. i pewnie dobrze, bo wiadomo, ze porusza. nie lubie takiej liryki, ale plus za te cisze...
pozdrawiam, paula.

natalia

natalia

Opublikowano
Opublikowano

no wzrok to wiersz z pewnością męczy,
powtórzenia, hmm, właściwie nadają ciekawy rytm całości i tak jak ich nie lubię, tak mogą tu być tolerowane,
całość jednak wolałabym czytać w lekko odmiennej formie. Może tak?
Aha, słówko "umieram" jest zbędne, moim zdaniem, więc wycięłam (tak samo można postapić z pierwszy dwuwersem, gdyż mało wnosi, a przydałoby się ukrócić tę wyliczankę, by czytelnika nie przemęczyć.)

Patrzę przez okno,
widzę świat.

Patrzę przez okno,
na drzewa i las.
Widzę rzekę, jezioro i was.

Patrzę przez okno,
widzę mgłę.

Patrzę przez okno,
nie widzę już nic
prócz ciemności. sugerowałabym z oprócz, przejść na prócz

Śmierć puka do drzwi...
Wypadam przez okno.

I znów widzę las,
drzewa, jezioro i was.
Ale z góry.

Antoni Leszczyc

Antoni Leszczyc

Opublikowano
Opublikowano

Mi się wydaje, że przerabianie tego wiersza nic nie da: tu by trzeba rewolucji i w treści. Pisać o śmierci to nei jest rzecz łatwa, bo śmierć, tak jak i miłość, to bardzo popularny temat. Trzeba więc albo bardzo osobistego, albo bardzo oryginalnego podejścia do sprawy. Tu mamy jedynia widok zza okna, smierć i opuszczanie duszą korpusu. Taki obraz zna każdy fan filmów o rzeczach nadprzyrodzonych - trzeba więc czegoś bardziej osobistego. Więcej uczuć po prostu.

Pozdrawiam, Antek

  • 4 tygodnie później...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
https://poezja.org/forum/utwor/21895-wzrok/
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Berenika97
      Zajrzał do trumny nieba i piekła

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @Waldemar_Talar_Talar Twój wiersz ma charakter uniwersalny - brzmi jak opowieść, która świadczy o tym, że  przeszedłeś przez życiowe lekcje i wiesz o czym piszesz. Pozdrawiam. :)  
    • Berenika97
      Życiu nie odmówię

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @FaLcorN W sumie to dobra filozofia - czasem trzeba po prostu płynąć i nie walczyć z każdą falą. Takie podejście czasem naprawdę ratuje zdrowie psychiczne. Jest tylko jedno ale - ale co, jeśli ta fala prowadzi prosto na skały? Czasem warto wiedzieć, dokąd płyniemy. :)))
    • Simon Tracy
      Krok do wieczności

      Przez Simon Tracy · Opublikowano

      @tie-break Nie w każdym moim wierszu muszę podawać konkretne przykłady. Bo każdy z osobna tworzy historię, która jest spójna. W każdym takim wierszu podmiotem jest tzw. "Legatus mortis", istota demoniczna która jeszcze jako człowiek była powołana jedynie do cierpienia a nie życia. Jest to byt uwięziony między światami ludzi a demonów. Posłaniec śmierci i jej wierny piewca. I u mnie nie jest tak że wszystko jest bez sensu. Sensem jest umysł i jego potęga. Poznanie prawd i dociekanie do nich nawet jeśli miałoby to skończyć się obłędem lub zagładą. Uczucia są zbędne, liche i kłamliwe. To potęga rozumu ma spełniać rolę wręcz omnipotencką. Celem jest pojęcie bezsensu istnienia w ludzkim wymiarze czasu.  A zarazem zachowanie trwania myśli po wieczność. To trochę jak w modernistycznym pojmowaniu "nadczłowieka", lecz nie w wyższości klasy inteligenckiej(choć to też jest ważne). U mnie "nadczłowiekiem" jest ten który wie, że wszystko jest prochem, próżnią zawładniętą przez fatum od którego nie ma ucieczki. Ten który umie urządzić się jednak w tej pustce i trwać w niej aż do smutnego końca. Mając nadzieję na życie wieczne w postaci nie cielesnej czy duchowej a tryumfie myśli.
    • Berenika97
      Napar

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @Mitylene Bardzo dziękuję! Przepiękny komentarz, jestem nim zachwycona. Pozdrawiam. 
    • Berenika97
      Sklepienie

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @Migrena   Bardzo dziękuję! Czuję jak ciągle jesteś na tym portalu. Wspominają Twoje niezwykłe metafory i obrazy Ci, którzy tak bardzo nie  mogą znieść Twojej  wyobraźni, kreatywności i talentu. Ale ludzka zawiść była, jest i będzie. Pozdrawiam.  @Lenore Grey poems@Rafael Marius@Leszczym@antonia@Andrzej P. Zajączkowski@Simon Tracy Serdecznie dziękuję i pozdrawiam. :))) 

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...