Dostojny las
-
Ostatnio w Warsztacie
-
Waldemar_Talar_Talar 14 277
śmierć życia się nie boi
ono jej tak
śmierć z życia się śmieje
ono z niej nie
śmierć nie jest łatwa ona
twarda jak głaz - kto na
nią spojrzy zaczyna
się bać
śmierć była jest i będzie
idzie przez świat bo
ten co ją wymyślił
podpisał z nią pakt
0
-
-
Najczęściej komentowane w ostatnich 7 dniach
-
- 13 odpowiedzi
- 322 wyświetleń
-
- 12 odpowiedzi
- 203 wyświetleń
-
- 9 odpowiedzi
- 394 wyświetleń
-
- 9 odpowiedzi
- 259 wyświetleń
-
- 8 odpowiedzi
- 239 wyświetleń
-
-
Zarejestruj się. To bardzo proste!
Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.
-
Ostatnio dodane
-
-
Ostatnie komentarze
-
Przez Jacek_Suchowicz · Opublikowano
ponoć dzisiaj chamów nie ma poilsh ham to co innego dzisiaj wszyscy wykształceni savuar vivre - mój kolegoZaloguj się, aby zobaczyć zawartość.
tak po cichu rację przyznam choć mam trochę dziś wyrzutów bywa ludziom w ministerstwach też wystaje słoma z butów :)))) -
Przez Krzysztof2022 · Opublikowano
w mrokach ciemności ślepca nie pytał o kolor tęczy głuchego nie witał dobrym słowem czekał cierpliwie nim z własnych leków się oswobodzi przez przyjaciół zdradzany wrogów co mu złorzeczą ścigany któremu nadzieje podstępem odebrano jego wiarę bosymi stopami wrzaskliwej gawiedzi rozdeptano na końcu serce stalowymi łańcuchami wyrwano co kochać pragnęło i chciało już nic w nim nie było nie istniało pustka i ten ból wszechogarniający tylko gwiazdy tę rozpacz usłyszały nad jego losem zapłakały łzy pojedyncze uroniły on sił ostatkiem teraz wstał z kolan okruchy tego co w nim ostało prostował żadnego słowa kłamstwem nie złamał tym drugim wybaczył wbrew wszystkim wszystkiemu w dolinie ku jasności krok za krokiem kroczył na nowo się narodził -
-
-
Przez lena2_ · Opublikowano
Wrastamy w siebie jak drzewa, kołysząc wspólne konary, a losy wzajemnie plotąc, gubimy liście do pary. I tylko czasem w prześwitach, wiatr gniewne nuty rozpina, jakby chciał sprawdzić czy jedno, potrafi drugie podtrzymać. A chłód , co kruszy ramiona i nagłą przejmuje grozą, odchodzi cicho na palcach, zdumiony naszą symbiozą.
-
-
Najczęściej komentowane
-
.thumb.jpg.f6502cb1a7651ad2d42b9a9d4f8fd769.jpg)
-
Wiersze znanych
-
Najpopularniejsze utwory
-
Najpopularniejsze zbiory
-
Inne
Rekomendowane odpowiedzi
Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto
Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.
Zarejestruj nowe konto
Załóż nowe konto. To bardzo proste!
Zarejestruj sięZaloguj się
Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.
Zaloguj się