Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Mokradła


Rekomendowane odpowiedzi

 

 

bór cofa się przed deszczem

zapada w siebie jak w mokry grzech 

ciemność nad nami dyszy i pręży 

wtulony w skórę 

podmokły jęk 

 

pęcznieje

zapach gniecionej mięty 

ostry i mocny

jak miłość 

jak ty

 

kiedy opadasz 

w krople zaklęty 

/w każdym szeleście czuję cię 

wiesz?/

zliżę

nim spłyniesz 

źdźbłem nocy, chętny

 

nim drżeć przestanie

na skórze 

 

wiersz

 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...