Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Goniąc siebie

Silverspeed
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Silverspeed

Silverspeed

Opublikowano
Opublikowano

siedzę już chwilę a może dłużej
wśród szarego miasta pełnego zgiełku
pasuję słowa które potrafią wędrować
po kartce papieru wpatrzone w stalówkę

wciąż kręcę głową spętane myśli krążą
słowa przychodzą jak cepem sklepane
wszystko już było wciąż karty powtórzeń
pustka przebija zmęczone próżnią ciało

tęsknota duszy rojenia o lepszym
pragnę wyrazić co w sercu drzemie
powiedzieć o swoich dzikich fantazjach
w puste lustra wędruję jak pielgrzym

patrzę na miasto które się mieni
tęsknota duszy we mnie rozbrzmiewa
człowiek wciąż myśli co jest za lustrem
powtarza błędy te w gorszej już wersji
 

4

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Alicja_Wysocka
      Chciałbym...

      Przez Alicja_Wysocka · Opublikowano

      @P.Mgieł Oj, jak tkliwie. Nich Ci się spełnią marzenia :)
    • lena2_
      Brzemię poety

      Przez lena2_ · Opublikowano

      świetny:) chyba masz literówkę " w zmąconej"
    • Marek.zak1
      bez parasola

      Przez Marek.zak1 · Opublikowano

      Urocze, jak niemało u Ciebie i stąd tak wielu czyta z przyjemnością Twoje wierze. Pozdrawiam serdecznie. 
    • Alicja_Wysocka
      bez parasola

      Przez Alicja_Wysocka · Opublikowano

      @huzarc Dziękuję za tak ciepłe słowa. Bardzo mi miło, że dostrzegłeś w tym obrazie radość prostego szczęścia. Tak właśnie chciałam - by deszcz stał się przyjacielem i bliskością. Pozdrawiam serdecznie!   @Berenika97 Piękne skojarzenie, bardzo Ci dziękuję. Rzeczywiście, deszcz ma w sobie coś z mitu, coś uwodzącego i większego od nas. Twój komentarz sprawił, że mój wiersz zobaczyłam w nowym świetle. Dziękuję za tę interpretację! :)   @P.Mgieł Ogromnie dziękuję za tak wnikliwe odczytanie. Masz rację, że motyw deszczu i pocałunku bywa używany, ale ja chciałam, by był jak najbliższy mnie i prawdziwy, jak rozmowa z samym sobą. Bardzo doceniam, że odebrałeś go właśnie jako intymny i szczery.   Przy fontannie powietrze drży, jakby ktoś rozsypał kryształowe paciorki i każda kropla niosła ulgę.   - Oddycham  a z oddechem wchodzą do mnie szum, chłód i światło, lekkie, pełne życia, jakby niebo rozprysło się na tysiąc błękitnych westchnień.   I nagle czuję, że jestem bliżej samego źródła oddechu.   Ponadto - Jony ujemne - spadające i rozpryskujące się krople wody powodują jonizację powietrza. Te ujemne jony wiąże się z poprawą nastroju, poczuciem lekkości i świeżości. Podobne zjawisko występuje przy wodospadach, fontannach i po burzy.   @Migrena, dziękuję 
    • Leszczym
      Dekadenci

      Przez Leszczym · Opublikowano

      @Berenika97 Wygodny samochód i nie w korkach to i jedzie się wygodnie :) Wygodna muzyka to i słucha się przyjemnie. Leżaczek jak się patrzy pod drzewkiem to i odpoczywa się lepiej :) Można by mnożyć te aspekty w nieskończoność. A skoro są to postuluję wpisanie tego w konstytucję. Bo wtedy jak coś będzie absolutnie jawnie temu zaprzeczało będzie z nią niezgodne czyli eliminowane z rynku. Nawet coś w rodzaju absolutnie zaprzeczającej tym wartościom pracy, bo i w pracy komfort jest potrzebny. 

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...