Na łkanie jestem odporna

[Rafael Marius]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Owszem nie warto, jednak wiele ludzi to robi.

To już zresztą u małych dzieci można zauważyć. Mama mi mówiła, że bardzo mało płakałem. Raczej ciągle się śmiałem i stąd też ta sympatia otoczenie. Ludzie lubią wesołe dzieci, a za mną to naprawdę wszyscy przepadali.

 

A czy w dorosłym życiu jest inaczej?

[Ewelina]

@Rafael Marius Oczywiście, że w dorosłym życiu jest tak samo. Dlatego mnie też lubią :) 

Zresztą, jak już płaczę to w 90% przypadków bez żadnej widowni. Płacz jest dla mnie doświadczeniem bardzo osobistym, intymnym. Rzadko się kimś z tym dzielę. 

Smutasów raczej nic nie darzy wielką sympatią. To dość krzywdzące ale z drugiej strony rozsądne, że nie szukamy towarzystwa z wiecznie negatywnymi emocjami, bo one i nasze nastroje by zatruły. 

[Rafael Marius]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Otóż to. Takie życie. Widać, że lubią na forum też.

 

Niestety tak często bywa, ale są wyjątki.

 

A ja lubię smutnych. Wpływają na mnie tonizująco.

A tak serio to dla mojego nastroju to nie robi większej różnicy, bo jestem introwertykiem i moje samopoczucie zależy od tego co wewnątrz mnie.