kropla codzienności

[Ulla]

nocą pod dachem ciepłego nieba
"najlepiej słychać ciszę..."

jestem
chłodną kroplą szklistej rosy
łzą na liściu
lancetowatej babki od ran

jestem
planetą marzeń o nierealnym
kiedy pył i woda w chaosie duszy
mieszają spokój myśli
w ożywczy zapach porannej kawy

[Agnes]

coś w tym wierszu jest przyjemnego, jednak trochę za dużo mokrych słów, kropla, łza... wystrzegaj się raczej w tak krótkich wierszach takich wyrazów blisko siebie, poza tym widzę tu też wyliczenia, kolejny mankament na małej przestrzeni wierszowej.

za to jak zwykle tworzysz przyjemny klimat:) za to +

pozdr. Agnes

[Luthien_Alcarin]

podpisuję sie całkowicie pod komentarzem Agnes:)

Pozdrawiam
Agata

[karolina p.]

wiersz dosc odobisty..przy czym dobrze sie go czyta.osobiscie podoba mi sie,tym bardziej ze wytwarza swoisty klimat. pozdrawiam:)