Świat bez ciebie

[Ewelina]

 

Zbudowałam sobie świat wiekuisty z kart zapisanych twoim imieniem. Zaniemówiłam wielce, gdy karty porwał wiatr, nie pytając mnie o zgodę wcale. Tak rozpadło się w prozie zwykłego powiewu moje serce, moje plany w gruzach legły. Niby nic wielkiego a jednak w myślach i lęk i lament, bo to zbyt ciężkie działa dla mnie. Roztrzelona jestem, poszarpana niebytem w bycie ciasnym, jak kropka w nierównej linijce trzymam się bardziej dołu, góra nie dla mnie. Swoboda i przestrzeń rozdarły mi skrzydła - za szeroko je rozpostarłam. Cóż począć... może zmilczeć i o przebaczenie prosić, a może odejść z dystansem? 

 

Jakże lekkie sny będę mieć teraz bez ciebie, cienkie niczym skowronka śpiew a i nawet piękne. Jakże życie teraz będzie nie wieczne bez ciebie i takie spokojniesze. 

 

Edytowane 7 Kwietnia 2023 przez Ewelina (wyświetl historię edycji)

[staszeko]

Smutne, bardzo smutne.

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

[Ewelina]

@staszeko nie chciałam Cię zasmucić... 

Takie życie :) 

[staszeko]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Tobie smutno, mnie smutno, ale lepsze dwa pół-smutki, aniżeli jeden ogromny smutek.

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

[Ewelina]

@staszeko w sumie co racja to racja. 

A mi smutno nie jest. Wszystko w życiu ma swój początek i koniec i już. 

[Tectosmith]

@Ewelina Bardzo ładnie. Gdyby nie zakończenie to też powiedziałbym, że smutno, ale okazuje się, że Peelka całkiem dobrze sobie z tym radzi.

Pozdrawiam serdecznie :-)

[Ewelina]

@Tectosmith i bardzo trafna uwaga :)

Dziękuję, dobrze zauważyłeś. 

Pozdrawiam świątecznie :)