Trud życia miejskiego bohatera

[wkw]

To zdarzyło się kiedyś, może nawet we śnie
w moim rodzinnym, raczej dużym mieście,
letnim rankiem upojony, do domu wracałem,  
i literalnie, gdzieś na Wodnej lać mi się zachciało.

 

W bramie, śpiewem dziękując za nią kamienicznikom,
głośno, z wielką ulgą, konkretne robiłem siku,
gdy pani zombie wypłynęła z głębin śmietnika,
i martwym okiem, spode łba jęła na mnie łypać.

 

W trosce, o nie tylko miasta porządek wszechrzeczy,
odważnie, żaden facet chyba temu nie zaprzeczy,
moją ostatnią butelkę Kier Drinka jej dałem,
nieżywe jej i moje życie czynem tym zbawiając.

 

Dziś zdecydowanie trudniej jest żyć bohaterom,
miejskich bram i śmietników intymne przestrzenie
dawno na klucz zamknięto, w obawie przed obcymi,
a wina z siarki i jabłek są teraz cydrami markowymi.

 

 

Edytowane 19 Lutego 2023 przez w.k.wilczy (wyświetl historię edycji)

[Rafael Marius]

@w.k.wilczy

Dobrze napisane, Choć w Warszawie to jeszcze parę takich miejsc by się znalazło.

I ludzie niestety wciąż umierają w śmietnikach.

[wkw]

@Rafael Marius Tak tak i będą umierać jeszcze długo...

Dziękuję wszystkim za czytanie i plusiki :)